Enkele graven van de West Madurese vorsten en vorstinnen te Bangkalan.
Met medewerking van Raden Mas Achmad Syafii te Bangkalan.
Vaak hoor ik en lees ik wel eens: “mijn oma was een prinses van de keraton” en nog vaker dan vaak bedoelt men dan er mee, dat het de keraton van Jogja of Solo betreft. (Of de beweringen op zich zelf waar of niet waar zijn, zal mij een rotzorg wezen.)
Zelden lees of hoor ik echter, dat het een oma-prinses betreft van een hof van Madura.
Huh Madura? Da’s toch één of ander eiland waar geen ruk aan is, veelal dor, droog, arm en onbelangrijk. Ja een paar zoutpannen en wat sawa’s en stierenrennen, that’s all. Waren het heel vroeger geen piraten of zoiets?
Zelfs uit Java komen dergelijke kreten. Vandaag 2 maart 2016 nog. De huidige President Jokowi besloot ambtshalve om de toltarieven van de Suramadu brug (Surabaya-Madura en v.v.) te halveren en dat bericht bevatte een sneer, zoiets als: Alhoewel Madura nooit heeft bijgedragen aan de kosten van de bouw…. etc etc. en het Madurese volk profiteert mee van deze verlaagde tarieven… etc etc.
Mij verder een biet hoe men denkt over Madura, en mijn lulverhalen, maar ik spendeer wat webruimte van me aan de graven van vorsten en vorstinnen van West Madura en lekker puh en of het je gelooft of niet, mijn oma was een dochter van een Selir van de keraton van Pamekasan en daar zal men het mee moeten doen, is mijn uitspraak zei de Rijdende Rechter en de mijne. (Pamekasan ligt op Oost Madura voor de eventuele armen van geest.)
Goed, West Madura dan met Bangkalan als hoofdstad waarbij ik summier enkele details zal vermelden. Heeft men interesse in het hele gebeuren, dan kan met deze details wel verder uit de voeten en anders is het apies toch?
Eerst hieronder maar een scan van de stamboom van de OPVOLGING van de vorstenhuizen van West Madura en hun regeer periode. Het is dus GEEN genealogische stamboom. Ik heb de gehele foto eronder in delen geplaatst ten einde een duidelijker beeld te krijgen.
De lijst is achter glas geplaatst en de weerschijn maakt het op sommige plekken wat onduidelijk. Zo sorry.
Uw aandacht graag voor de derde deelscan en daar zien we Panembahan (latere titel van de vorsten/regenten) Tjakra Adiningrat VII (ook wel genoemd Raden Moehammad Yusuf.) De lijstsamensteller is hier wat kort door de bocht gevlogen en gebruikt de nieuwe spelling door elkaar heen met de oude spelling.) Hij was een rechtstreekse afstammeling van de laatste Sultan van West Madura namelijk Sultan R. Abdul Kadirun.
Let wel, ik leg de nadruk op de het getal VII en hou je aandacht erbij.
In juni 1862 verzocht de Soerabajasche Courant één harer correspondenten om een stukje te schrijven over de begrafenis van deze Panembahan R. Joesoef/Tjakra Adiningrat VII. Hiernavolgend doe ik summier verslag ervan. (Tussen haakjes erachter mijn bevindingen.)
-
Hij was de derde zoon van de laatste Sultan van Madura en de Ratoe Ajoenan. (Vlgs mijn gegevens had de Sultan slechts 2 zonen bij zijn eerste vrouw vorstin NGAISAH. De sultan had in in totaal 8 vrouwen en 46 kinderen.)
-
Hij werd genoemd Panembahan Tjakra Adiningrat de V. (Vlgs mijn gegevens was hij de VII de)
-
Onder het Britsche tussenbestuur kreeg hij de titel Pangeran Adipati Setijo Adi Ningrat de IV de. (Deze titel werd door GG Baron van der Capellen bevestigd.)
-
Hij was gehuwd met de dochter van de Panembahan van Pamekasan, zijnde Raden Ajoe Roemia.
-
In 1828 kreeg hij de rang van Kolonel van de Barisan en werd hij de commandant van deze Barisan troepenmacht.(Verleend door Burggraaf du Bus de Ghisignies)
-
Hij stierf op 28 mei 1862 aan verzwakking en uittering in de leeftijd van 56 jaar nalatende 6 zonen en 3 dochters. (Mijn gegevens zeggen dat hij in totaal 46 kinderen had, waarvan hij er 6 had overleefd. Hij had totaal 21 dochters en 25 zonen. Is wel een heel significant verschil.)
Ik vervolg nu met het verslag van de correspondent inzake de begrafenis zelf en doe er geen kommentaar bij, omdat ik daarvoor geen vergelijkende gegevens heb en u zult het daarmee moeten doen, aldus de Rijdende Rechter.
-
Van de keraton tot aan de missigit waren 800 man Barisan troepen in 2 rijen langs de weg geschaard onder leiding van de kapitein instructeur J. Brugge.
-
Bij het passeren van het lijk over de aloon aloon werden saluutschoten gelost.
-
Een erewacht Toenbok, samengesteld uit 40 hoofden van mindere rang.
-
De Rijkssieraden waaronder de statiehoed met een geschatte waarde van 200.000 guldens.
-
Het rijpaard geleid door 4 lakeien en een erewacht van 10 personen behorende tot het statiepaard.
-
De Payong.
-
Inlandsche priesters die 4 religieuze vaandels droegen.
-
Inlandsche priesters en notabele Arabieren in totaal 500 hoofden.
-
De broeder van de overledene Pangeran Adi Negoro, Ridder WMO en in tenuw van Luitenant Kolonel Infanterie, aanvoerder van het lijk.
-
Het lijk zelve gedragen door Pangerans Raden Ario, zijnde zonen en broeders van de ontslapene, aan beide zijnde begeleid door een detachement cavalerie.
-
De statiekoets bespannen met 6 paarden met erewacht.
-
De lijfwacht van de Panembahan bestaande uit 40 hoofden.
-
De aldaar aanwezige HH Europeanen in koetsen.
-
Een detachement cavalerie en een gevolg van inlandsche hoofden.
Hieronder enkele foto’s van de graven. Bij de graven staan de namen genoteerd en geïnteresseerden kunnen aan de hand van de scans hierboven de relatie bezien.
Hieronder enkele beelden van het KITLV met betrekking tot enkele regenten/vorsten/pangerans van Madura.
Ter gelegenheid van zijn 30-jarig ambtsjubileum. Note: Nummer 12 moet zijn: Raden Adipati Ario Abdul Azis, bupati van Pamekasan. Op de foto had ik een type fout gemaakt. De drie Regentsvrouwen links zullen hoogstwaarschijnlijk de echtgenotes zijn van de 3 regenten rechts. Het KITLV vermeldt echter geen namen.
De bijschriften op de foto’s hieronder zijn afkomstig van het KITLV. Er zijn m.i. onvolledigheden in verwerkt, maar wie ben ik.
Moge zij allen in vrede rusten