Djamijah

Patjitan Love Story

Als we een stukje de weg vervolgen (voor de lezer links dus richting heuvels) dan verschijnt hieronder het volgend beeld, waar het graf ligt recht tegenover een tweede toegang tot het kerkhof. Zomaar temidden van eenvoudige Muslim graven van de bevolking, ligt daar majestueus een soort parthenon of parthenon. Weet ik veel hoe zo’n ding heet, maar men wel wat ik bedoel. Een mooi dak met pilaren enz. Mijn over-over-opa had ook zo’n ding nabij Semarang.

Dit graf wekte al vele tientallen jaren nieuwsgierige vraagtekens op bij een ieder die er toevallig van af wist of iets had gehoord van horen zeggen, want in het gangbaar Latijns schrift (hexij Indonesisch, hetzij Nederlands of welke andere taal dan ook, noch in het Arabisch) was het één grote puzzel. Nou gaat uwes gang en puzzel er maar lustig op los….. Een hint: Van bovenaf naar beneden toe de 9de regel: “WGZEBGZZ”……en kijk dan naar de tweede regel aan het einde ” WGZEBG en vervolgend op de derde regel met “” ZZ”…. Als het puzzelen teveel moeite kost, scroll en lees dan verder hieronder.

Het was pas ergens in 1990 dacht ik, dat de heer Willem G.J. Remmelink zich erover boog en boog en boog en er in eerste instantie ook niet kwam. (Wil men weten wie hij was, dan verwijs ik u naar het wereld wijde web via moeder Google.)

In elk geval bracht hij een bezoek aan het graf met aan de voorkant de letters R.I.P. en aan de achterzijde “VERLATEN MAAR NIET VERGETEN” (In het Nederlands).

De heer Remmelink liet de puzzel voor wat het was voor een aantal jaren tot hij naar Japan vertrok en daar de heer Jan Willem Stumpel – wetenschappelijk medewerker aan de ambassade – ontmoette en gezamelijk kwamen zij er uit.

Heeft men behoefte om te weten hoe één en ander uitgedokterd werd? Klik dan HIER. Het relaas is uitgebracht in 1995 via Persee France , een wetenschappelijk blad genaamd ARCHIPEL jaargang 1995 pagina 17-24.

Kortom de tekst op het graf, dankzij de inspanningen van de heer Remmelink en de heer Stumpel.

AANMIJNEINNIGGELI

EFDEVROUWEDJAMIJ

AH.GEBOREN IN ACHTT

IENHONDERDDRIEEN

ZEVENTIG,OVERLEDEN

DENTWAALFDENDECE

MBERNEGENTIENHON

DERDENEEN.

OMIJNDJAMIJAHMIJNR

enzovoorts. Zie de link voor de volledige tekst.

En zo gaat het nog een stukje door met wat proza refererend aan onder andere de Roos van Sharon. (= Kembang Sepatu = Hibiscus = Shoe black = Chinese roos). Want de geliefde van Djamijah vergeleek haar met de Roos van Sharon. En na het bovenstaande even onder de loep genomen te hebben zien we dus de naam Djamijah 2x verschijnen.

Kortom het raadsel van de tekst was opgelost maar nog niet WIE diegene was geweest die het monumentale graf voor Djamijah liet maken. Dat was dus in januari 1991 dat de heer Remmelink een groot deel van het raadsel had opgelost.

De heer Remmelink ging verder met zijn onderzoek en via almanakken, andere historische stukken en hulp van andere belanghebbende,  kwam hij tot de conclusie dat de geliefde (en echtgenoot) van Djamijah de heer Marcus Jacobus van Erp Taalman-Kip moest zijn, die in Woerden werd geboren op 16 maart 1830, naar voormalig Indië was getrokken, een functie als ambtenaar had en te Madioen gehuwd was met de lokale Indonesische dame genaamd Noertya en hij overleed in 10-7-1889 Tjilatjap Banjoemas. (RA1891).

Uit dit huwelijk kinderen: 2 zonen en een dochter. (Note editor: Eigenlijk 3 zonen en een dochter. Één zoon overleed 10 dagen na de geboorte.)

Extra info van editor: RA1903 meldt dat geboren(erkenning) werd het kind Emma Noertija Caroline van Erp Taalman-Kip op 1-8-1900. (Kleindochter Noertija van Erp Taalman Kip.)

RA 1903/7 meldt ook het huwelijk van Marcus Willem Louis Huibert Frederik van Erp Taalman-Kip met de Indonesische vrouw KIRAH te Bandoeng 15-11-1901

De heer Remmelink stelt zijn conclusie vast – aan de hand van naspeuringen en overige – dat dit graf dan gebouwd moet zijn door de heer Marcus Jacobus Taalman-Kip ter ere van zijn tweede vele jaren jongere vrouw Djamijah, doch heeft wel nog zijn twijfels omdat de initialen MJVETK niet zouden kloppen met de initialen HJMIRA .

Opm:

Ik zeg echter op mijn beurt, dat het graf NOOIT gebouwd kan zijn door de heer Marcus Jacobus van Erp Taalman Kip, want hij overleed volgens de RA 1891 op 10 juli 1887 te Tjilatjap en volgens ontcijfering van de graftekst overleed Djamijah in dec 1901 te Patjitan en die twee plaatsen liggen een behoorlijk stuk van elkaar verwijderd. !!!

Wie was dan de oprichter? Het kan NIET zoon Marcus Willem Louis van Erp Taalman Kip geweest zijn, want die huwde 15 nov 1901 met de vrouw KIRAH en DJAMIJAH overleed in december 1901. !!!

Blijft over zoon Jan Louis van Erp Taalman Kip die geboren werd op 2 mei 1870 te Makassar. (Ambtenaren werden heel vaak verkast). In Ledak Bagelen wordt geboren (erkend) op 30-11-1891 het kind Jan Louis van Erp Taalman Kip.

Jan Louis (senior die geboren werd in mei 1870) huwt pas officieel op 19 aug 1907 in Djombang nabij Soerabaja met de Chinese vrouw Tan Sien Nio. (Soerabajaasch Handelsblad 10-11-1934:  J.L. van Erp Taalman Kip gepensioneerd ambtenaar te Malang Batoe woonachtig.)

Tevens dient bemerkt te worden dat de WEDUWE NOERTIJA VAN ERP TAALMAN KIP overleed te Bandoeng op 4 nov 1914 (RA1916).

Ik meen dus aan de hand van deze bewijzen te kunnen constateren dat in elk geval het graf NIET is gebouwd door de heer Marcus Jacobus van Erp Taalman Kip.

Websites op My Heritage vermelden, dat Jan Louis van Erp Taalman Kip (geboren 2 mei 1870) op 18/20-jarige leeftijd huwde met een “onbekende vóór 1910”. De jonge Jan Louis geboren 30-11-1891 werd geboren volgens deze website uit de verbintenis van Jan Louis senior met de Indonesische vrouw GIJEM.

Ook bestaan er nog gissingen omtrent een deel van de gedecodeerde tekst: “Gij waart zo goed en werd met vuil gegooid”

Hoe het ook geweest was, het raadsel op dit specifiek item is dus anno 2019 nog niet geheel opgelost.

Ik zelf vind het hierbij ook genoeg en het ging me per slot van rekening alleen om het monumentale graf te Patjitan en welk ten dele nog steeds in raadselen is gehuld.

Moge zij – wie zij ook waren – in eeuwige vrede rusten.

Terug naar boven