Het peneleh kerkhof met het graf B 3368 van de familie JOHANNES.
(Het is mij tot en met 21 febr 2022 nog niet (helemaal) duidelijk tot welke tak van mijn Armeense familie Johannes zij behoorden, omdat er records ontbreken in de archieven. Op één of andere manier moet er een direct familie verband zijn, doch helaas…. ik mis hiaten in de archieven. Het “vervelende” van de research is het feit, dat de “oude” garde Armeniers zich alleen via initialen bekend maakten in tegenstelling tot de jongere generaties. (Begrijpelijk, want men dient de genocide in het achterhoofd te houden, wat omstreeks 1875 al zo’n beetje plaats vond en resulterend in de grote slachting 1915).
Ter ere en respect van diegenen die in dit graf rusten, althans van wat er over is van het graf. (Het graf moet in de periode na 1961 helemaal kapot stuk voorgoed verruïneerd zijn geweest geworden gedaan enz.)
(Foto graf verkregen van Ish Krancher, waarvoor dank.)
Hieronder een stukje genealogie:
ARATHOON JOHANNES (1850 Nor Jugha +1916 Soerabaja) was gehuwd met juffouw MERCHATOON ARATHOON (1860 Nor Jugha +1946 Soerabaja). In de BRP 10 hierboven staan zij genoteerd als nummer 1) en nummer 3). Hun beider ouders mij onbekend. Arathoon was koopman laatstelijk te Soerabaja en reisde veel naar Batavia en Semarang voor de business.
Uit hun huwelijk werd geboren in 1888 dochter Astghick Johannes (Batavia of Surabaja?) en zij overleed te Soerabaja enkele maanden (gehuwd 6 jan 1917 Soerabaja) na haar huwelijk op 27 sept 1917. (Zij staat in de BRP10 hierboven als 2de genoteerd.) In 1884 werd in elk geval ook een zoon geboren te Batavia.
Even recapituleren: Zij heet officieel ASTGHICK. Als ze huwt wordt ze in de RA genoemd ASCHIK. Als ze overlijdt noemt men in de RA haar ASTGIS en in het begraafboek wordt zij genoemd ASTJIK….En de betrokken familieleden halen hun schouders op en denken er het hunne van, net als ik dus. Als het beessie maar een naam heeft, zijn toch maar Armeniers was veelal het gedachtengoed
…. Ik moet denken aan mijn over over overopa Agha Hovsep Hovhannes Amirkhan, toen hij zich meldde aan het loket BS… Ambtenaar: Hoe heet u meneer?…Huh??? Hoe doel u? Soedah al, laat maar zitten meneer, ik noteer gewoon Joseph Johannes, klinkt beter en makkelijker, struikelen de mensen niet over hun tong…. 😉 …. En vele dagen erna hobbelt de meneer van het loket naar zijn collega’s en vraagt voor de lol aan zijn collega’s om de naam van opa Joseph uit te spreken…. en lachen gieren brullen allemaal… en hun baas komt binnen vanwege al die leut en vraagt wat er aan de hand is en begint mee te gieren en krijgt de slappe lach en hobbelt meteen door naar het toilet omdat ie het in zijn broek had gedaan van de lach …. en van de rotte terasi van de sambel goreng garnalen van de vorige dag.
Arshalooch Johannes genoteerd als 4de in de BRP is mij onbekend (Zij zou ook een dochter geweest kunnen zijn) en werd in 1961 in dit graf bijgelegd. Dus tot dan aan toe moet het graf nog (gedeeltelijk) intact zijn gebleven. (Ik zal maar niet neerschrijven wat men van deze naam gemaakt zou hebben.)
Goed, we gaan verder met dochter ASTGHICK zoals boven genoemd onder nummer 2 in de BRP 10.
Zij huwde HAMBARTZOOM ( EN NIET HAMBARZOON zoals in de almanakken) JOSEPH JOHANNES op 6 jan 1917 te Soerabaja en overleed te Soerabaja 27 sept 1917.
Tja, daar zat dus Hambartzoom op een houtje te bijten, nog geen jaar gehuwd en reeds weduwnaar en dus werd uitgekeken naar een nieuwe gade en zij heette SONNA SANDOOGHT MACKERTICH, geboren te Nor Jugha in 1897 en overleden 17 nov 1924 te Soerabaja. Tja, dat was de tweede keer dat Hambartzoom weduwnaar werd na een kort huwelijk.
Sonna Sandooght Mackertich was een dochter van Paulus Mackertich en Zatibkhan David.
Hambartzoom Joseph Johannes was een zoon van JOSEPH JOHANNES (1860-1917) en OFSAN MACKERTICH (1861-1931).
Uit het huwelijk van Joseph en Ofsan de volgende dochter: Astgiek Johannes (1901-1955).
Hambartzoom, zijn moeder Ofsan en Sonna (2de echtgenote van Hambartzoom) liggen te rusten op Kembang Kuning graf H 143.
Dan nog een leuk saillant detail. Heeft NIETS met de genealgoe van mijn Armeense familie te maken, maar wel met de houding destijds over hoe men dacht over Armeniers en ernaar handelde en het doet pijn, nog steeds. Niet omdat men mijn Armeense famileleden minachtte maar vanwege de hooghartige en op nul komma nul gestoelde houding die men in dat klompenland ten toon spreidde tegenover minderheidsgroeperingen….woonachtig in de voormalige kolonie waar men in het klompenland profijt van trok en er zijn brordje pap vandaan haalde.
In 1875 werden 2 heren Armeniers genaturaliseerd, namelijk de heren Johannes (familie) en Mayill (beiden waren handelslieden), maar niet voordat er commotie ontstond in de Kamer, want de heren Armeniërs werden zonder enig pardon en pardoes gepromoveerd tot Mohammedaanse Perzen en dat was voor Indiës behoud NIET bevorderlijk. (Zie oude kranten Delpher)
Ik noem geen namen, maar één der tegenstanders (later bijgetrokken en tot inkeer gekomen) -:) was dit lid van de Kamer tot 1879 (zie foto hieronder). …. Ach, de tegenstanders van het beleid Naturalisaties waren op school niet altijd aanwezig bij de lessen van Algemene en Vaderlandse Geschiedenis zeg ik maar en hebben waarschijnlijk minder kennis opgestoken van wat er zich buiten hun voortuintje afspeelde. Hij had zich beter bezig kunnen houden met het, dat de Ned. Indische regering in 1822 het nodig vond om 930.000 te lenen van een rijke Armeniër met achternaam Johannes (en nooit terugbetalen sunne !!) (Prive dossier familie Johannes Amirkhan)
Wat ie waarschijnlijk ook nooit heeft geleerd en geweten is het feit, dat de VOC-jochies in het Midden Oosten (Souratte, Kuwait e.o.) destijds geld moesten lenen van hun buren (een paar vermaledijde Armeniers) om hun goederen in te kunnen kopen, omdat zij geen krediet (meer) kregen van hun leveranciers. (Bron Archief Engelse bibliotheek Doha Qatar Digital Library).
En wat ie zeer zeker nooit heeft geleerd, is het feit dat de Armeniers als eerste volk ter wereld het Christendom in 302AD als staatsgodsdienst hadden aanvaard, daar waar menig ander land nog op klompen door de moerassen liep te baggeren en turf aan het steken waren.
Tja, je zal het maar hoog in je bol hebben…..
Foto van het Kamerlid:
Hieronder een tweetal scans wat betreft de afkomst van enkele hierboven genoemde personen.
Flora Carapiet overleed als weduwe begin jan 1940 te Soerabaja. Zij huwde Lazar Joseph Johannes en overleden op ?? te ??
Hieronder iets meer genealogie over Flora, haar ouders, echtgenoot Lazar en hun kinderen.De datum op de scan is de datum van de krant te Batavia. Volgens mij moet de datum van overlijden zijn 6 jan 1940.
Gregory Lazar Johannes, roepnaam Greg, overleed te Malang op 14 jan 1946. Vreemd dat de OGS geen dossier van hem heeft, omdat hij in het kamp heeft gezeten en te Soekoen Malang werd begraven. Hij woonde te Malang in de Kaveman straat 16. (Bron zie scan hieronder.)
Ik heb geen andere bronnen kunnen vinden die zijn overlijden geregistreerd hebben.
Ik heb niet kunnen ontdekken hoe de vroegere Kavemanstraat tegenwoordig heet.
Tot slot nog iets over de scan hierboven en wel over MANYA KURKJIAN (KURKDJIAN)
In het westelijk deel van het huidig Turkije woonde de familie KURKJIAN(KURKDJIAN) te Balukessir (Balukesira tegewoordig) en daar werd geboren MANYA KURKJIAN op 16 jan 1904 en door de trieste omstandigheden (GENOCIDE en nasleep !!!!) vertrok het gezin naar de USA.
Mana huwde te New York op 16 juni 1928 met ARA ARTHUR LAZAR JOHANNES en zij kregen 3 kinderen.
Ara Arthur Lazar Johannes was de zoon van LAZAR J. JOHANNES en FLORA CARAPIET en de kleinzoon van JOSEPH JOHANNES (geb 1860) en OFSAM MACKERTICH. (Zie bovenin)
Ara was een broer van Asthgiek Johannes en Hambartzoom Johannes.
Manya werd geboren een jaar later nadat oom Onnes Kurkdjian te Soerabaja overleed in 1903.
Zie ook de pagina Hovhanes (Onnes) KURKDJIAN.
Moge zij allen die niet meer onder ons zijn, in alle eeuwigheid hun rust en vrede hebben naast onze Schepper.