Pulo Sarok

PULO SAROK, Singkil te ACEH, ergens in de overwoekering en vergeten.

KNIL soldaten die voor den brode de dienst in gingen en of er levend uit kwamen met een onbeduidend klein pensioentje of er het leven lieten tijdens een veldtocht, in de bush in een kuil werden gelegd en soms een beetje cement er over heen en daarna de vergetelheid in raakten. En soms maar heel zelden werd er een soort monument neergeplaatst.

Voor deze laatste groep soldaten – als voorbeeld voor vele andere ombekenden – mijn eerbetoon aan hen. Ongeacht hun landsaard: Moluks, Menadonees, Madurees, Indo of Europeaan, wat dan ook.

Tuurlijk hebben we vanuit het staatsgebeuren het ereveld voor de gesneuvelden, maar daar liggen niet alle gesneuvelden die in de Aceh schermutselingen/oorlog gesneuveld waren.

Sommige lezers zullen nu dus wel denken: Hebben ze aan zichzelf te danken toch? Hadden ze maar geen soldaat moeten worden.

Mijn tegenargument: Wat hadden zij anders voor keus? Geen opleiding, arme achtergronden, een kans om in elk geval wat geld te verdienen… Is tegenwoordig in veel landen nog steeds zo, kijk maar goed om je heen en niet enkel tot de voordeur maar een beetje verder weg in de wereld.

(Nog niets eens zo lang geleden werden arme boeren uit Syria geronseld om krijg te voeren in Nogorna Kharabakh tegen de somma van 2000 US$ per maand en waarvan sommigen van hen nog steeds op hun geld zitten te wachten – Azerbaijan vs Nogornho Karabakh oorlog 27 sept 2020 – 10 nov 2020)

Voor hen die vielen en die geen naam hebben. Moge zij in eeuwige vrede rusten.

Pulo Sarok, waar ligt dat boerengat?

Voor de omwonenden een dagelijks beeld waar ze niet eens op letten en het niet tot hen doordringt wat er in hun achtertuin zich bevindt…Gesneuvelde soldaten die bij een slag het leven lieten, die een gezin achter lieten met waarschijnlijk een weduwen wezen pensioen van nul komma nul…..Of gezinsleden die verstoken waren van medische hulp op een militaire arts na in het garnzioentje?

Das war einmal, zullen de bewoners denken.

En hier in Holland idem dito….. KNIL? Wa’s dah? Nooit van gehoord….Ooooh Díe KNIL, die van die backpay…oh zeg dat dan…..Zijn dat niet die lastposten die centen willen hebben…Kenne ze krijgen als er niemand meer is die aanspraak maakt…Hebben wij tenminste wat over in die verdeelpot.

Ik tel 12 graven op onderstaande foto van 5 okt 2020 en misschien lagen er wel meer en heeft de tand des tijds huisgehouden.

Inderdaad liggen er meer, want een foto van daaronder toont andere graven. Volgens dat bericht moeten er totaal 28 graven liggen op het kerkhofje waaronder ook gezinsleden van de militairen. De krant bericht ook dat er een kind van militair (??) Lawalata ligt te rusten, getuige de foto daaronder.

Vanaf 1873 tot en met heden anno 2020 zijn heel wat jaartjes, te weten bijna 150 jaren geleden… Een broer van mijn overopa was Lt Gen Commandant KNIL Willem Egbert Kroesen en was er mee gemoeid met die Aceh oorlogen, maar die zat wel goed, hoog en droog in dat veilige Batavia en ging met een goed pensioen weer richting Nederland en rust nu in Den Haag in dat statige EijkenDuijnen kerkhof.

Moge zij in vrede rusten.