Pieter Hendrik Maasdam, deel 3 slot.

Een oplettende bezoeker aan de webpagina’s FAMILIE MAASDAM DEEL 1 en FAMILIE MAASDAM DEEL 2 zal zich hoogstwaarschijnlijk afgevraagd hebben, waarom er niet over mevr. Maasdam geschreven werd in de eerste twee delen. Hierbij dan de uitleg.

Hiertoe ga ik terug naar de stamkaart ambtenaren zoals ik in deel 1 aan refereer en hieronder nader onder de loep neem.

Het bovendeel van de stamkaart en wat mij opvalt is het feit, dat de mutaties van de echtgenote van de heer Maasdam in een ander handschrift zijn geschreven in vergelijking met het handschrift van de ambtenaar die kaart geopend/gemaakt heeft. Het handschrift van de mutaties “Gehuwd met” en in de kolom aantekeningen bij het jaartal 1917, zijn dus later aangebracht.

 

In eerste instantie ben ik derhalve er ook van uitgegaan dat mevr. Moersinah in het jaar 1917 overleden was. De verslagen in de kranten over de begrafenis van Hendrik Pieter en zijn twee vrienden deden mij dit beeld versterken, omdat grotendeels slechts over de heer Maasdam zelve werd gesproken.

Na het bezoek van de fam. Maasdam ten mijne huize, verkreeg ik echter de overlijdens akte van de echtgenote van de heer Maasdam waarin vermeld, dat mevr. Moersinah Maasdam overleden was te Jogja op 14 mei 1945 (Akte Overlijdens register Jogja Nederlandse burgers (!!!) nummer 49/E/1945.) De akte zegt: “Nederlandse Burgers” hetgeen volgens mij zou kunnen impliceren, dat mevr. Moersinah Maasdam genaturaliseerd was door haar huwelijk met de heer Maasdam. De huwelijks akte echter is mij onbekend. Maar het zou ook geweest kunnen zijn dat de Japanse registratie niet correct was en dat mevr. Moersinah in een interneringskamp heeft gezeten omdat zij abusievelijk (??) door de Japanners als dusdanig werd waargemerkt? Wegens haar huwelijk met de heer Maasdam?? Dat gebeurde vaker in die tijden.  Mij zijn gevallen bekend waarbij de Japanners hun “bondgenoten” – inwoners met de Duitse nationaliteit in Indië – oppakten en in kampen deponeerden. Zover reikte soms de kennis van de Arigato jochies nu ook weer niet om iets meer te weten dan de lengte van hun vulpen en samurai zwaarden. Per slot van rekening werden ook te Japan, de soldaatjes uit de Japanse kampung geplukt, geweer in de klauwtjes gedrukt en ga maar knokken in naam van keizer Datsun Toyota Mazda de zoveelste. En al helemaal niet als de arigato jochies afkomstig waren van Korea, want volgens oral history schenen die Koreaantjes Moriaantjes helemaal hun boekje te buiten gegaan zijn….

Echter, in de dossiers OGS/NA wordt mevr. Maasdam NIET genoemd en geboekt als oorlogsslachtoffer.

 

Het overlijden van hun tot dan enige zoon Hendrik Pieter in 1924 doet het echtpaar veel verdriet en zij besluiten dan om een zoon te adopteren aan wie zij hun ouderlijke liefde kunnen verstrekken en zij vinden deze pleegzoon geboren in 1926 te Bandung en gedoopt als JAN HENDRIK. (Het onderzoek door de familie naar de biologische ouders van Jan Hendrik loopt nog steeds, tenminste anno juni 2022 heb ik nog geen aanvullende details mogen verkrijgen.)

Na zijn pensioen in 1928 (wanneer precies is mij onbekend, maar in elk geval ergens in 1934 moet het gebeurd zijn) vertrekt het gezin Pieter Hendrik Maasdam naar Jogja om zich te vestigen.

 

Omtrent zijn verblijfplaats hieronder 2 gegevens:

    1. In de RA1934 /pagina 617 (betrekking hebbend op het jaar 1933) wordt de heer Maasdam genoteerd als gepens. Ambt. Alg. Pakhuizen woonachtig te BANDOENG. (Zo ook voorheen in de jaren 1929 tot en met 1933 – zie almanakken)
    2. Volgens de Staatscourant (waarvan hieronder een scan uit de KB.nl gedateerd maart 1935) verzoekt hij om hun pleegzoon Jan Hendrik de geslachtsnaam te geven van Maasdam. De toepasselijk verklaring wordt in 1936 gehonoreerd door de GG.(Staatscourant en ook website Dennis de Calonne Naturalisaties e.d.). Let wel: het feit, dat de naamsveraandering aangevraagd wordt in 1935 impliceert beslisit NIET, dat de kleine Jan Hendrik pas in 1935 bij het gezin van Pieter Hendrik was gekomen. Zie boven.

 

Hoe het leven verliep van de familie Maasdam sinds hun verhuizing naar Jogja en de aansluitende tijden van de oorlog en de roerige Bersiap en het leven erna, is in onderzoek. In ieder geval overleden de heer Maasdam en zijn echtgenote mevr. Moersinah nog voor het einde van de oorlog, respectievelijk jan 1945 en mei 1945. Hun zoon Jan Hendrik is in 1945 inmiddels al 19 jaar geworden.

 

Hieronder een tweetal foto’s van de kleine Jan Hendrik met zijn moeder en op de groepsfoto met andere familieleden/kennissen/buren is Jan Hendrik 7 jaar oud.

De groepsfoto: Ik twijfel wie de persoon uiterst rechts en de dame naast hem zijn.

 

Hieronder Mevr. Moersinah met Jan Hendrik.

 

Jan Hendrik vertrok naar Nederland en sticht er zijn gezin en in 1986 maakten Jan Hendrik en zijn echtgenote een reis naar Bandung en bezochten het eremonument van zijn jong gestorven broer Hendrik Pieter.

Het monument vertoonde toen al het disrespect en verval van het monument. Helemaal volgeklierd door een stel mallotige en idiote onverlaten.

Hieronder een foto van het gezin Jan Hendrik Maasdam bij het monument in 1986.

 

Aan de hand van deze hierboven getoonde foto en andere oude foto’s van het monument, heb ik getracht te achterhalen wat er heden ten dage nog van over is. Niets dus. Ik heb ook 100den foto’s bekeken die heden ten dage door bezoekers van de Kawah Ratu gemaakt en geplaatst zijn op het net. Doch geen van alle foto’s  memoreert aan het monument of dat er ooit een monument heeft gestaan.

 

 

Moge zij allen die niet meer onder ons zijn in alle eeuwigheid hun rust en vrede hebben naast onze Schepper.

Terug naar boven