Ter ere van en respect voor de heer VICTOR SLORS en zijn familie.
Hij was een broer van de Resident van Madoera JAN EMILE VICTOR ALEXANDER SLORS die te Madoera door de hirohito smerige honden werd vermoord NA de capitulatie van dat zooitje jappo honden en gelukkig werd de verantwoordelijke in 1948 – na een proces – het hiernamaals ingestuurd.
Tevens verzoek ik de lezers om de volgende pagina er bij te betrekken.( Er was een toevallige (?? Of kenden zij elkaar??) verbinding tussen de familie UDO de HAES en de familie van SLORS).
Helaas heb ik geen foto’s van de familie Slors.
Wie was Victor? Hij was een zoon van KNIL officier Emile Gustav Adolph Slors en Maria Margaretha Wenting en geb te Gombong op 24 juni 1899.
Als Victor oud is circa 14 jaar komt hij in te wonen te Zoeterwoude bij de familie UDO de HAES. Samen met 3 andere kinderen. Het moet toch wel een enorm groot huis geweest zijn met een totaal aantal bewoners van 2 volwassenen en 10 kinderen (4 jongens en 6 meisjes). Heb je toch minstens 5 kamers nodig, tenzij de zolder verbouwd was en benut werd om zoveel mogelijk kindertjes op een klutje bij elkaar te douwen. Hun leeftijden onderling verschillen niet veel. De jongste was een jaar of 8 en de oudste een jaar of 14. Zie scan hieronder.
De ouders van Victor samen met de kinderen woonden in 1903 in Zutphen. Victor woonde in 1913 te Zoeterwoude in bij het gezin UDO de HAES. Waarom? Het enige dat ik kan aanvoeren is het feit, dat vader (volgens stamboek) in mei 1913 naar Indië terugkeert en te Soerabaja als commandant wordt aangesteld en dat de kinderen in Nederland achterblijven wegens studie.
Ik heb niet verder uitgeplozen, waar Victor’s broers en zusters ondergebracht werden en/of zij deels wel meegingen naar Indië.
In jan 1917 ging vader met pensioen. In 1919 wordt Victor opgeroepen voor de dienstplicht en op zijn militiekaart staat dat hij de MULO als opleiding had. Overigens wist Victor tot in den treure uitstel van plicht te krijgen. Wanneer Victor terug naar Indië vertrekt is mij onbekend.
In elk geval was Victor in Surabaja werkzaam bij de weesinrichting in de jaren 1930+. Toen Victor overleden was kwam de weduwe bij deze weesinrichting aankloppen die hen liefdevol ontving en hielp met de overtocht naar Nederland.
Het moment brak aan dat Victor kennis maakte met een jongedame waar hij mee huwde en zij heette HOURI VAN DOMBURG, geb Djember 28-6-1908. Uit hun huwelijk kwamen kinderen uit voort.
De oorlog brak uit, de jappo honden lieten hun smerige porums zien en Victor werd opgepakt en geinterneerd. Op weg naar het interneringsoord overleed Victor aan ziektes en kreeg een zeemansgraf nabij Ambon.
Vader Emile Gustav Adolph overleed te Warnsveld op 1 jan 1942 en heeft (gelukkig) niet het verdriet en leed moeten ondergaan wegens het oorlogsleed van zijn twee zonen Jan Emile en Victor die in 1945 en 1944 hun leven verloren door de jappo hirohito honden.(Overl. adv. Delpher).
Ik heb getracht te achterhalen wie Victor’s echtgenote mevr. Houri van Domburg was, al was het alleen maar wegens het feit dat het een bizondere voornaam is.
Ik kan er faliekant naast zitten, maar volgens mij waren Houri’s ouders Rudolf Daniel van Domburg en Wilhelmina Heim die te Sidoardjo 27 okt 1900 met elkaar huwden.(Scheiding 19-1-1919 Reidolf Daniel van Domburg en Wilhelmina Heim). Hij was in 1905 Haltechef Randoe Agoeng te Djember en mevr Houri van Domburg werd te Djember geboren in 1908. Helaas werd zij nergens geregistreerd, althans niet in de mij beschikbare archieven. In 1969 overleed Jan Nicolaas van Domburg te Horn Limburg op 68-jarige leeftijd (geb ca 1901 te Madioen) met ouders Rudolf Daniel van Domburg en Wilhelmina Heim. (Hij was hun eersteling). Rudolf Daniel zelve had als ouders Jan van Domburg en de Inlandse vrouw Saima en werd te Soerabaja geboren en gedoopt 1873 (Krancher dot com). Hij overleed te Ngrambi Madiun op 19 aug 1945 (akte 3263) maar in het OGS archief is geen dossier van hem aanwezig. (Natuurlijke dood of wegens onlusten?).
Mevr. Houri Slors-van Domburg overleed op 24 dec 1993 en werd gecremeerd; haar urn ligt op de begraafplaats te Rockanje.
Moge zij allen die niet meer onder ons zijn in alle eeuwigheid hun rust en vrede hebben naast onze Schepper.