De graven van ERNEST DEZENTJÉ en zijn echtgenote SITI RASMANI DEZENTJÉ.
De hier door mij gebruikte en geplaatste gegevens zijn afkomstig van de heer ABDULLAH ABUBAKAR BATARFIE, hoofd Afdeling Centrum Documentatie en Studie Al-Irsyad Bogor en zijn website: https://www.batarfie.com/2020/06/jejak-pelukis-istana-ernest-dezentje.html. De lezer gelieve te noteren, dat ik alle feiten NIET heb gecontroleerd, aangezien ik aanneem dat de heer Batarfie geen nonsens verkondigt uit hoofde van zijn kennis en beroep.
Ik zal hier ook PERTINENT niet het hele genealogische doopceel van de familie Dezentjé uit de doeken doen. Daar is al enorm veel door anderen aan gedaan en op mijn pagina’s GRAVEN DEZENTJé 1, 2 en 3 heb ik links geplaatst waar men wat kan vinden.
De locatie van de graven:
Kampung Muara Kidul, desa Pasir Jaya, kecamatan Bogor Barat (Westen) en het kleine privé kerkhofje (circa 100 m2) ligt verscholen midden in de kampung omring door de behuizing. Het is geen publieke bezienswaardigheid en het is ook niet door enig teken kenbaar gemaakt dat de graven er liggen. Een enig herkenningspunt is de Masjid Almunawar nabij de Kampung Arab Empang Bogor Selatan (Zuid), welke op 5 minuten afstand lopen ligt.
Iets verderop in Empang (verder gelegen naast de wijk Muara) liggen de Indonesische kerkhoven TPU Dreded en het Ereveld Dreded t.b.v. gesneuvelde Indonesiërs.
Het is jammer dat het graf van Ernest Dezentjé voorzien is van een grafplaat welke gemaakt is door “iemand” die zich er met een leien dakje van af heeft gemaakt (of analfabeet) en geen sterveling er later zich om heeft bekommerd, dat de naam van Ernest Dezentjé totaal verkeerd is gebeiteld.
Ernest overleed te Jakarta op 12 januari 1972 en zijn stoffelijk overschot werd naar Bogor gebracht en aldaar naast zijn geliefde wijlen echtgenote Siti Rasmani begraven op 13 januari 1972 en aldus ook abusievelijk op de grafplaat vermeld.
Siti Rasmani werd in dit dorp Kampung Muara geboren en tot en met de jaren ’80 van de vorige eeuw was dit kerkhofje en dorpje nog omringd door sawah gronden en velden, welke later werden vervangen door behuizing. Het geboortehuis van Siti ligt op circa 500 meter van haar graf verwijderd. Het echtpaar Ernest Dezentjé en Siti Dezentjé had geen kinderen, doch wel een geadopteerde zoon genaamd Satria Djupriyani, een neef van Siti Rasmani en ook afkomstig uit Muara. Satria volgde voetsporen van zijn adoptievader en werd ook een bekend Indonesisch schilder. Door velen werd hij later betiteld als de reïncarnatie van Ernest. In 1956 werd Satria winnaar van een schilderwedstrijd wie de mooiste roos kon schilderen te Jakarta in 1956 en hij kreeg zijn prijs overhandigd van mevr. Eleanor Roosevelt. De werken van Satria zijn wijd en zijd verspreid en enkele exemplaren van hem zijn in het Museum te Valkenburgh te bezichtigen. Hij werd geboren 1929 en overleed in 2019.
Hij huwde “Ellis” naar men zegt een naaste verwante van zijn adoptie vader Ernest en kreeg met haar 2 kinderen. Scheiding van Ellis volgde na de dood van Ernest in 1972 en Satria hertrouwde.
Dit echtpaar woonde in Kedung Badak Bogor (mijn vader en mijn oom waren daar destijds in oude tijden nog werkzaam in de cultuur) en zijn er ook overleden. De heer Batarfie, schrijver van het artikel zoals hierboven gelinkt – was wel eens op bezoek bij hem geweest.
Ferdinand Augustus (FERNAND AUGUSTE Leopold Dezentjé was een broertje van Ernest en hij werd Muslim en nam de naam aan van ABDULLAH DEZENTJÉ.
Hij huwde 10 mei 1926 Jakarta met CAROLINA LIJNIS HUFFENREUTER (alias AMINAH ABDULLAH DEZENTJÉ) geboren Bogor 20 dec 1904 en overleden 14 dec 1966 te Jakarta. Haar graf rust in de Masjid Al-Anwar Rawa Belong Jakarta.
De namen der kinderen op de foto hieronder kan ik niet thuis brengen, behalve Casper in het midden geboren 1931. Caroline huwde ten tweede met William Reinhart Eugen Claasz. Zij zouden derhalve uit dat huwelijk geweest kunnen zijn???
Een andere zoon van Carolina uit haar huwelijk met Fernand was Jean Ferolde Dezentjé geboren 1927 en zijn alias was Ahmad Dezentjé.
In 1936 verkreeg koningin Juliana een schilderij van Ernest. Dat ding zal vermoedelijk anno 2021 wel ergens in één of andere kist in één of andere donkere kelderhoek opgeslagen liggen of wellicht is dat ding al geveild of zoiets. Ik ben benieuwd of de huidige Koninklijke Oranje nazaten er vanaf weten en het ooit wel ’s bekeken hebben, denk het niet. Ik heb het idee dat het oude historische koloniale verleden van Nederland en aanverwante zaken HEN (let wel: ik ben respectvol en gebruik hoofdletters) niet zo bekend zijn, laat staan dat ZIJ er geïnteresseerd in zijn. ’t Is toch wat als men liever een jaartje op vakantie gaat om bij te komen van de loodzware studie jaren en dan die vakantie ook nog zelf moet betalen uit de spaarpot van v(z)akkenvullen en heel groots kenbaar maakt dat men voorlopig de belastingcenten van de natie niet nodig heeft. Mijn topi af in al mijn nederigheid voor zulk een groots en hoofs gebaar uit hoofde van de PR.
Moge zij allen die niet meer onder ons zijn, in alle eeuwigheid hun rust en vrede hebben naast hun Schepper.