De familie Mochtar Saleh-Amanda Hartman.
Tijdens het rondstruinen in de kranten op zoek naar wetenswaardigheden over Surabaya, kwam ik de volgende advertentie tegen:
De Reinierszblvrd (Darmo) zei me wel wat, want vlakbij was er één of ander “gratis hotel/kamp” waar ik een poosje gedwongen heb verwijld en de naam kliniek Dr. Nawir zei me ook wel wat want die heb ik ook ooit mogen verblijden met een bezoekje en hebben mijn pleegpa en -ma deels bijgedragen aan de financiële huishouding.
Ik kende voorheen ook wel de naam van Raden Saleh, de befaamde kunstenaar, die een deel van zijn culturele opvoeding in Europa had genoten en heel wat beroemde werken op zijn naam heeft staan. De naam Mochtar Saleh was me ook niet helemaal vreemd en ergens stond het me vaag bij, dat ik deze naam vroeger in mijn jeugd te Surabaya wel eens gehoord had. Maar dat was al weer zo lang geleden.
Ik kon me ook heugen (uit mijn gescharrel in historische geschriften) dat er ooit een dokter R. Moh. Saleh was die zijn opleiding had gehad op de Stovia, maar ik had geen flauw vermoeden ervan dat de naam Mochtar Saleh ermee in verband stond.
De advertentie bleef me boeien en uiteindelijk – na wat gespeur op het internet en de historische kranten vond ik wat ik zocht en besloot derhalve op mijn site een pagina te wijden aan het echtpaar Mochtar Saleh die gehuwd was met mevrouw Amanda Martha Francisca Hartman, geboren op 11 maart 1921 te Soerabaya uit ouders Wilhelm Friedrich Hartman en Aafje Dekker.
Kortom, door al mijn geneus(-zel) in andermanszaken via berichten uit de kranten en het internet, kwam ik dan terecht op de website met het verhaal over de familie Saleh-Hartman, geschreven door de oudste dochter Wendy en voorzien van zowat de complete familie historie. Ik kan mijn lezerspubliek dit artikel slechts ten volle aanbevelen om er een bezoek te brengen en ik verwijs gaarne naar dit familieverhaal over het echtpaar Saleh-Hartman.
Het is het verhaal van geluk, verdriet, Japanse bezetting, Bersiap, verkassing naar Nederland, kortom de gebeurtenissen van een familie ten tijde van voor de Japanse oorlog en erna.
Als aanvulling – let wel: ik ben niet bezig om het artikel van mevrouw Wendy Saleh te verbeteren, maar doe het puur uit respect en bewondering voor de sportprestaties van haar moeder mevr. Amanda Saleh-Hartman -, plaats ik hiernavolgend een krantenartikel welke getuigt van haar sportprestaties en in welke de journalist de respectvolle overdenking neer plaatst: “Zou Fanny (Blankers Koen) het weten?”…..
Mijn excuses voor de gebroken foto van mevr. Amanda Saleh-Hartman, maar mijn software laat het niet toe om de foto als één geheel te plaatsen. De historische kranten verhalen meer over mevr. Amanda Saleh-Hartman, maar deze vermelden hoofdzakelijk haar prestaties tijdens wedstrijden. Lees het artikel van boven naar beneden linkerkolom en vervolg met de rechterkolom.
De advertentie inzake het overlijden van de Raden Ayu Naimah Saleh, de moeder van de heer Mochtar Saleh en grootmoeder van mevr. Wendy Saleh.
Nogmaals de link naar de website van de familie Hartman…. KLIK HIER, waarvoor mijn dank aan mevr. Wendy Saleh voor het openbaren van de inhoud ervan op de website www.haagseherinneringen.nl