De familie Theodorus Coenraad Jasper,
destijds in begin jaren 50 vorige eeuw woonachtig op het adres Kapoeasstraat 64 te Surabaja.
De heer Jasper was ook bestuurslid van het Indisch Jagersgenootschap Soerabaya en wellicht zal ook hij wel eens thuis geweest zijn bij mijn pleegoudwers Phefferkorn aan de Katjapiringweg 11 of bij de heer Lüber aan de Katjapiringweg 14 of de heer Bartman aan de Jimertoweg 46. Ik kan me hem niet voor de geest halen, maar vaag herinner ik me dat de naam JASPER wel eens viel.
Foto onder: De Kapuasstraat 64 heden te dage via Google View.
Veel is er niet te vinden over de heer Th.C. Jasper, slechts hieronder wat ik bij elkaar geraapt heb van hier en gunter. Een vrij gesloten boek lijkt het wel. Ik heb enkele veronderstelingen over wie hij geweest zou kunnen zijn, doch dat zijn slechts vermoedens op grond van mijn intuitie.
Hoe het ook geweest moge zijn: in elk bericht inzake en betrekking hebbende op de heer Th.C. Jasper wordt met slechts weinige woorden gerept over zijn familie achtergronden of voornamen of andere data van prive-aard. Ook niet in de almanakken en dergelijke is niets over het prive-gebeuren van de heer Jasper te vinden.
De heer Th.C. Jasper was procuratie houder bij het grote krantenconcern Nieuw Soerabajaasch Handelsblad en daarbij direkteur van het hotel Bellevue te Tosari, een bergdorpje nabij Malang waar ook een sanatorium gelegen was. Op 16 januari 1936 was hij 20 jaar in dienst van het concern, hetgeen inhoudt dat hij in 1916 in dienst was getreden. In 1938/1939 werd het Bellevue hotel (opgericht 1898) opgekocht door een Europees concern en ik heb sterk het vermoeden, dat dit concern het krantenbedrijf zelve was, want anders zou men geen eigen personeel als direkteur van het overgenomen hotel laten fungeren toch?
Naast zijn functies zoals bovengenoemd en zijn bestuursfunctie bij het NIJG was hij tevens voorzitter van de Vuurwapen commissie RAVORE – opgericht in 1949 – die zich bezighield met de registratie van vuurwapens. Immers: de Ned.Ind.regering was opgehouden te bestaan en de nieuwe Indonesische regering wilde graag weten wie precies een vinger aan de trekker kon hebben. Het waren rumoerige tijden.
Foto KITLV – Bellevue Hotel 1935 te Tosari.
Een collega van de heer Th. C. Jasper bij het Soer.Handelsblad was de hoofdredactrice mevr. Adrienne Hermine Führi-Mierop. Wegens haar scherpe kritiek op het nieuwe bewind, werd zij na de overdracht als persona non grata verklaard. Ik mag mij gelukkig prijzen, dat ik twee van haar naaste familieleden als kennis/vriend mag beschouwen en dat zijn mevr. Ellen Mierop en de heer John Mierop, die mij vaak genoeg terzijde hebben gestaan met het maken van foto’s van graven van mijn familieleden, zowel te Den Haag, Delft alsmede Malang Indonesia en John deed er een schepje bovenop en bezocht ook het National Archief om wat voor mij op te sporen. Wat een bordje rawon al niet kan betekenen als tegenprestatie. 🙂 Mijn dank nogmaals aan beiden.
Maar goed, om terug te keren naar de heer Th.C. Jasper.
Hij huwde mevr. Jacoba Maria Zwier op ?? ( in elk geval na 30 jan 1922) te ?? (Hoogstwaarschijnlijk te Soerabaja.)
Mevr. Zwier was voorheen gehuwd met de heer CAREL HENDRIK KNAAP op 29 okt 1910 en het echtpaar scheidde op 30 jan 1922. Saillant detail: de trouwdatum van het echtpaar Knaap-Zwier was tevens de 41ste verjaardag van de heer Knaap. (geboren 29 okt 1869 te Batavia.)
Mevr. Zwier zelve werd geboren op 11 jan 1885 te Semarang.
Op één of andere manier kan ik me niet aan de indruk ontdoen, dat de heer Jasper en het echtpaar Knaap-Zwier elkaar al langer kenden of in elk geval bekend met elkaar waren; immers, de heer Knaap had een broer die ook redacteur was bij een andere grote krant. (Over de familie KNAAP is een aparte pagina in bewerking.)
- Had het echtpaar Jasper-Zwier kinderen? Ik geloof het niet, want toen mevr. Zwier scheidde van de heer Knaap, had zij al de leeftijd bereikt van 37 jaar en mij is ook niet bekend of het echtpaar Knaap-Zwier ook kinderen had.
- Had het echtpaar Jasper-Zwier een beestenboel thuis. Jawel, want zij plaatsten een dank advertentie gericht aan dierenarts Raden Rachmadi (Emile) Wignjodipoero (in 1947 gevestigd op de van Hoogendorplaan nummer 6 sedert 1947 huisadres, maar ook op Plampitan praktijkadres), die hun honden goed had verzorgd/genezen. De dierenarts werd in 1949 gekozen tot lid van de gemeenteraad Soerabaja. In 1954 woonde de arts op het adres Jl. Achmad Djais nummer 12. De arts stamt af van het koninklijk huis te Solo en geboren 1901.
- Wat is er met echtpaar gebeurd in de oorlog? Weet ik niet. Ik heb niets kunnen achterhalen. Zij hebben in elk geval godezijdank de oorlog overleefd, maar tegen welke prijs? In okt 1949 onderging mevr. Jasper-Zwier een operatie in het RK Ziekenhuis en plaatste een dankzegging advertentie voor het ziekenhuis en de verpleegstaf.
- Wanneer en waar werd de heer Jasper geboren en wanneer en waar verliet hij het aardse? Volgens het krantenartikel (35 jaar in dienst in 1951 bij de krant) was hij circa 19 jaar oud toen hij in 1916 in dienst kwam en geboortig uit Loemadjang. Zie het bewuste krantenartikel volgens deze link. Echter, de almanak zegt anders: Erkend op 30 juni 1897 te Panaroekan Sitoebondo.
- Vreemd: 35 jaar trouwe dienst bij een Nederlands krantenconcern en als “beloning” wordt de heer Jasper genaturaliseerd in 1963 en is hij woonachtig te Katwijk. (Kamerstuk 4706 / KB 18-9-1963). Wat een vernedering voor de heer Jasper moet dat geweest zijn. Nederland: Je WAS en BLIJFT zo krom als een hoepel met je ex-koloniaal gedrag.
De heer Theo Jasper in 1951 toen hij 35 jaar in dienst was bij het krantenconcern. Op deze foto is hij dan 54 jaar oud.
Moge zij allen in vrede rusten.