Fred Krisen

25 Rupiah toen !!! Kon je nog wat van kopen en je was de koning te rijk.

25 Rupiah anno 2012 ?? Zelfs een asu kirik(straathond) zal er zijn pantatdinges niet mee afvegen…. want 400 van die dingen zijn pas ongeveer een euro waard. 400 biljetten, kan je je huiskamer mee behangen…. Is goedkoop en het staat kleurig toch

Fred Krisen’s pagina.

29 dec 2021: Ik heb toestemming gekregen van Fred om hier zijn Chinese naam te vermelden en die luidt als volgt:

KOO TIAUW YANG (In Indonesia) en in Surabaya is zijn roepnaam ALFRED KOO (Freddie)

Hij zat op de JWI te Embong Malang op school en de Ambengan school.

 

Fred beloofde mij met de hand op zijn hart om te trachten nog ergens een paar oude foto’s op te duikelen. Dat zou prachtig zijn om de oude tijden van weleer op te fleuren hier op deze pagina.

 

Deze pagina is gereserveerd voor Fred Krisen – een voormalige buaya uit Surabaya en jawel: de voormalige Cannalaan en zijn vader was een jachtvriend van mijn pleegpa. Fred had oorspronkelijk een andere achternaam, maar na zijn toestemming zal ik zijn oorspronkelijke achternaam plaatsen en dan zullen vele oud buaya’s hem wel weer voor de geest halen.

 

Fred stuurde mij deze foto’s: De jachtclub waar zijn vader en mijn pleegvader Thom toe behoorden. Dank je wel Fred, klasse. Fred’s vader 2de van links. Mijn pleegvader 7de van links. De geschoten herten (kidang/kijang) netjes boven gedrapeerd en de 2de persoon van rechts gebruikte een hert als rijdier, voor de camera poserend als een ruiter en zijn hoed hangend aan het gewei. Op de grond de wilde zwijnen (celeng). De “celeng konde” (volksspotnaam voor dames) zaten thuis te wachten. Voor de dierenliefhebbers een opmerking: de beesten werden niet voor de lol afgeschoten, maar om den brode. (Dendeng celeng en pekelvlees van de zwijnen en het hertenvlees wat daar van werd gebrouwen is mij onbekend.)

 

 

De horde jagers, drijvers en de jachthonden, eerste klas gladakkers maar goed voor hun werk. Fred’s vader: in het midden zittend met laarzen. Mijn pleegvader: achter Fred’s vader staand met witte hoed (bij de tweede zwarte stok of geweerloop of zoiets). Grappig dit tafereel: een ieder kijkt naar de camera, behalve de drijver vooraan, die op dat moment schijt en maling had aan de fotograaf.

 

Foto onder: Ik vraag me af of deze gladakker een nazaat is van de zwarte jachthond op de foto hierboven. Ook witte sokjes aan zijn voorpoten. Hij werd Sjakie genoemd door de buurt en niemand wist wie dat beest die naam had gegeven. Sjakie? Omdat ie blanke plekken op zijn voeten en snoet had? Deed dit beest de bevolking denken aan de orang Bulé?

 

 

 

Maar voorlopig voor nu dan een youtube clip.

 

Enne goed luisteren naar de muziek van de eerste clip hieronder…… Herkend???? Neen? Denk aan een verre bantal (kussen) waar iemand op droomt?

De tweede clip is slechts: dromen….. warmte ….. de pohon kelapa ….. ruisen van de zee….. verse vis bakken op het strand….. weg van alle westerse sores and back to simple life.

Terug naar boven