Oud Surabaya in zwart wit.
Voor vele oud(e) Surabayanen een stukje nostalgie, denk ik.
Gewoon zomaar, met her en der kommentaar; voor de liefhebbers.
Stille getuigen uit menig verleden toch?
Foto’s sommige geroofd van het internet en sommige van scans van oude briefkaarten. In elk geval: dank aan de rechtmatige eigenaars die helaas onbekend zijn en ik hen derhalve ook niet kan vermelden. Laten zij mij weten en ik pas ogenblikkelijk de pagina aan en vermeld hun namen als rechtmatige eigenaren.
Foto onder: De demmo en in Surabaya de bemo geheten. Dit afgebeelde vervoermiddel is niet uit Surabaya maar uit Jakarta (Nummerbord letter B). 3x Raden waarom dat ooit is bedacht?
En men had zelfs al radio aan boord voor de passagiers. Radio? Huh? In die jaren? Awel zunne: Kijk maar naar het bordje DOB …. Dienst Omroep Bijdragen toch. 😉
Foto onder: Pasar Blauran met het bekende chinees restaurant Kit Wang Kie.(In het deel met het puntdak). Men zegt/Katanya: In de oudheid was dit gedeelte van de stad ommuurd door een blauwe muur en derhalve werd de wijk genoemd Blauran….(Blauwachtig/Blauwig).
Nou, in mijn jeugdtijden was het enige blauw wat ik zag: Of een “Blauwe” (zoals wij Indo’s wel eens werden genoemd in Holland in dienst bijvoorbeeld) of een verdwaalde blauw aangeschotene van het ongekleurde ras, dat destijds daar ronddoolde tussen de bruinen en blauwen in.
Foto onder: De wijk Cantikan (Tjantikan)…. Afkomstig van het woord Cantik/Tjantik = Mooi. In de oudheid stonden daar mooie huizen van rijke Chineze inwoners.
Foto onder: De Coenboulevard.
Foto onder: De handelswijk Gemblongan.
Foto onder: De oude Petekan brug.
Foto onder: Juliana Boulevard. 3x Raden welk “volk” daar woonde. Zal je helpen: In elk geval NIET het volk dat zijn dagelijkse kostje verdiende met straatverkoop.
Foto onder: De oude controle toren bij Kalimas. (=Gouden rivier.) Ja, die gouden rivier toch. Die zag soms letterlijk goudkleurig maar dan van de lele kuning (gele langwerpige soort vissen, ook wel mensenuitwerpselen geheten). Maar goudkleurig werd die stroom genoemd vanwege het slib. Linksonder het stadswapen van Surabaya, de haai en de krokodil.
Foto onder: Plampitan. Vroeger al een handelswijk.
Foto onder: Kramat Gantung.
Foto onder: Pasar Pabean, toen nog klein, maar al vies, vooral als het regentijd was.
Foto onder: En tot slot de oude veerpont bij Ngagel. De meest rechtse figuur voorin het bootje: Is ie wat kwijt? Of zeeziek? Of teveel arak op en nu spoegen?
Foto onder: Jalan Pahlawan 1920. Rights: Handinoto’s collection
The resource(s) is/are maintained by Petra Christian University Surabaya.
De oude bioscoop, 2de rechts: het gebouw met dat soort traliehekwerk boven.
Foto onder: Tunjungan/Toendjoengan met Aurora. Een opname in de vroege ochtend, gelet op het weinige verkeer.
Foto onder: Toko Metro aan de Tunjungan/Toendjoengan. Een opname in de late middag, geklet op de drukte en de schaduwen. En voor de kenners vraagjes: De fotograaf zat in welke richting met zijn rug? Klinken de namen van deze winkels nog bekend in de oren? Van Dorp, Stolk, Savelkoul? En waar zat Aurora op deze foto?
En toen al, ister olifant met lange snuit enzovoorts, maar hij blies niet uit, want hij viel van het pontje af in de kali en zijn slurf zat vol met water… dus ken niet ja.