Hendrik Merkus de Kock

Hendrik Merkus de Kock.

Luitenant Gouverneur Generaal o.a.

Het fort de Kock en tegenwoordig Bukittinggi is naar hem vernoemd.

Zijn vader was Johannes Conradus de Kock (bankier) en zijn moeder was Maria Petronella Merkus. Hij droeg als achternaam derhalve de achternamen van zijn beide ouders. Verbleef in Indië van 1816 -1830. Was o.a. ook Minister van Binnenlandse zaken 1836-1841.

Wie hij verder was en deed is wel algemeen bekend en ik ga hier niet verder over hem uitweiden.

Waarom dan wel deze pagina? Omdat hij via via via enzovoorts gerelateerd is/was (of liever gezegd: Mijn familie is wegens huwelijken e.d. gerelateerd) en ook nog eens aan Ary Prins, waar ik ook een pagina op deze site heb gemaakt.

  1. Eerst een afbeelding van rapporten uit 1828 geschreven door de Kock waarin hij de gang van zaken uiteenduidt daar in dat oude Java. Het geeft een beeld hoe ongeveer het gesteld was met het leger en de diverse opstandjes.
  2. Daaropvolgend een publikatie 1829 gericht aan de bevolking van Java met betrekking tot Dipo Negoro (Pangeran Dipa Negara), ook wel bekend bij het grote publiek toch? Anders maar even googelen en dat scheelt weer serverruimte. Het bekende PR gebeuren om een leider af te vallen en een beloning te krijgen van 20.000 Spaansche matten, de munteenheid destijds naast diverse andere munten ook in gebruik. Vergeet niet dat de Javaasche bank pas in 1828 was opgericht en het bankverkeer nog in de hele kleine kinderschoentjes stond.
  3. Tot slot daaronder een afbeelding van het in Indië gangbare “Spaansche matten” geld oftewel een Spaanse zilveren munt ter waarde van 8 real. Vraag me alsjeblieft niet de tegenwaardes van al die munten. Even googelen maar en – tenzij je een financiëel expert ben – kom je er toch niet uit.
  4. En tot slot van deze pagina een uitzetting hoe en in welke mate de Kock gerelateerd is/was.

Ad 1) Rapporten van de Kock aan zijn meerdere en daaronder een brief van de Pangeran Tjokro Diningrat van Kediri aan de Kock.

Hierboven: Voor de liefhebbers van de Javaanse jaartelling, zie datering brief. Terzijde: de leerling tolk is ook verre familie.

Ad 2 en 3): Publikatie wat betreft Dipo Negoro.

Wikipedia foto van de Spaansche Mat hieronder:

Ad 4) De relatie van de familie De Kock tot mijn familie.

En zoals eerder al verhaald: mijn betovergrootvader Joseph Johannes Amir is daar debet aan. Nou ja, niet hijzelf natuurlijk, maar die berg duiten van hem, die overal waar hij liep, de paden deed schitteren in de felle zonneschijn en de paden deed glinsteren in de maneschijn en op welker paden velen liepen en de dukaten voor het oprapen hadden om het maar populair uit te drukken.

Hendrik Merkus de Kock was gehuwd met Louisa Frederika Wilhelmina Gertrud von Bilfinger. (Eh, die naam is echt.)

Uit dit huwelijk kwam onder andere dochter Adriana Jacqueline de Kock die huwde met Vincent Henri Antoine de Stuers.

Uit dit huwelijk werd onder andere geboren Louis Hendrik Willem de Stuers (kleinzoon van Merkus), die op zijn beurt huwde met Sara Louisa Lucassen. Sara’s moeder was Susanna Antoinette Pietermaat en haar moeder’s zuster was Jeanette Antoinette Pietermaat welke gehuwd was met Ary Prins. Sara was dus “opa”zegger tegen Merkus de Kock en “oomzegger” tegen Ary Prins. En het verhaal van Ary Prins heb ik uit de doeken gedaan op de pagina aan Ary Prins gewijd. En zo was het kringetje rond. (De Lucassen familie was financiëel gemoeid in de suikerproductie samen met de Johannes familie en de Andreas Familie. Deze laatste 2 families waren nauw met elkaar betrokken.)

Terzijde:

Van Sara’s moeder’s kant was haar grootvader:

Daniel Francois Willem Pietermaat, Resident Manado 1827-1831, Resident Batavia 1834-1837, Resident SURABAYA 1839-1848 tot hij in november 1848 stierf in Surabaya, te weten (toen nog een kleine kampung) SIMPANG.

In een boek “A Mother’s offering to her children” geschreven door Charlotte Barton wordt onder andere geschreven over de schipbreuk van de Engelse bark Charles Eaton welke via Downs naar Sydney afvoer op 25 dec 1833 en Sydney verliet op 26 juli 1834 richting Madras India, maar ter hoogte van Timor Kupang schipbreuk leed. De bemanning (26 man waaronder ene Nederlander) werd of door de ramp gedood of door de “inboorlingen” van Timor in de val gelokt en alsnog gedood. Meer weten? Even googelen toch. Daniel Francois Willem Pietermaat onderhield over deze schipbreuk correspondentie met de Engelse Gouverneur van India.

Enkele foto’s uit www.rkd.nl

L.de Stuers en Sara Lucassen.

 

Foto onder: (van het RKD) Susanne Antoinette Pietermaat.

 

Terug naar boven