Amir Johannes

AMIR HOVHANES AMIRKHAN, de jongere broer van mijn over overopa Joseph Johannes ( ten rechte Agha Hovsep Hovhanes Amirkhan).

Alle inhoud van deze pagina, inclusief teksten en foto’s en dies meer, zijn het volledig COPYRIGHT van de familie AMIRKHAN te Julfa en de webmaster/eigenaar – ondergetekende dus – van de site www.imexbo.nl

Het is ten strengste verboden om zonder vooraf verkregen toestemming delen of wat dan ook te dupliceren. U gelieve dit verzoek te respecteren, aangezien het familie betreft. Houdt de eventuele lezer zich hier niet aan, dan kunnen gerechtelijke stappen het gevolg zijn, waarvan de kosten in zijn totaal voor rekening zijn van de schuldige. U kunt wel altijd een verzoek indienen bij me, indien u interesse heeft, maar doe alsjeblieft niet ongevraagd die rechtermuisknop gebruiken. Denk alleen maar aan het werk dat ik heb verricht om het te vertalen en uit te zoeken.

De gegevens, gedetailleerde informatie en foto’s over de Armeense kant van de familie, zijn afkomstig uit het boek “The Summary of Amiriantz / Amirkhaniantz Genealogy 1736-1921 A.D.” geschreven door Avetic M.A. Hovhanes Amiriantz en aangevuld met foto’s en andere feiten door Avo en Armineh Amirkhan te Julfa en het geheel is bewerkt door Nikid Mirzayan – New Julfa 2012. Avo is te Julfa de laatste afstammeling van de Amirkhan stam. (Waar mogelijk wat betreft het Indisch gebeuren van deze familietak, heb ik deze aangevuld met gegevens uit de RA’s, de koninklijke bibliotheek en overige genealogische bronnen zoals deze vrijelijk op het internet te verkrijgen zijn. Het “Indisch Genealogisch gebeuren ” was voor de samenstellers te Julfa onbekend terrein.)

Recapitulatie: Er was een familie manuscript te Soerabaja geschreven door Avetik M.A. Hovhanes Amirkhan (= 1869-1926 en kleinzoon van Amir Hovhanes Amirkhan, de jongere broer van mijn over over opa Joseph Johannes) in 1921 en op basis van dit manuscript met toegevoegde foto’s en feiten is het boek geschreven door Avo en Armineh en gecompileerd door Nikid Mirzayan.

Nikid Mirzayan was zo vriendelijk om mij het familie boek toe te sturen en mij daarmede kennis te laten maken met de overige leden van de Armeense familie Amirkhan waar ik deels toe behoor. Nikid is gepensioneerd als oud metallurgisch ingenieur en woont te Julfa Isfahan Iran. Zijn levensdoel is nu het schrijven van artikelen in het Armeens alsmede Farsi over zowat alle kwesties en zaken die het Armeense volk aangaan. Wij kwamen met elkaar in contact via derden, die mijn bijdragen op deze site over de Armenen in Indië en mijn deels familie verband hadden opgemerkt en het hem doorstuurden. Nikid’s bijdragen zijn te vinden op de volgende link: www.hooys.com  Schrik niet omdat het Armeens is, want er bestaat nog altijd een Google Translate. Op deze website zijn nog meer artikelen van Nikid Mirzayan te lezen over de Armeniërs in het oude Indië.

Met heel veel dank aan Nikid Mirzayan !!!! Hij bracht mij een stuk familie – d.m.v. dit genealogisch boekwerk – waar ik totaal niets van af wist. Ook de gegevens in de almanakken zijn nu voor mij “geopenbaard”, want bij de namen kan ik nu ook gezichten plaatsen…. Շնորհակալություն   !!!!  Zie link: Koning Krijgsheer voor zijn foto.

Ik sprak deze week (begin aug 2015) een Indo en vertelde hem over Armenië, Julfa in Iran en een stukje geschiedenis over de Iraanse Armeniërs en hun afkomst uit Zuidelijk Kaukasus Zuid Rusland en hun verband met hun “tweede thuisland Indië”  … en wat was zijn oordeel? …..Ach het zijn allemaal Arabieren !!! ….. En jij dan met je Duitse achternaam?, vroeg ik hem.  …. Ja, dat is wat anders……. Ik kreeg medelijden met hem……Dom, vreselijk dom, want zijn interesse was er één gelijk die van vele ergelijke figuren die ik eerder heb ontmoet: “Pasar Malam, zijn pens vet vreten en daarna volvet gevroten voor de TV hangen ….. is hun lust en leven in dat kleine levensstraatje van hun…. Domme mensen bestaan en ze willen dom blijven.

Hieronder een foto van Avo Hovhanes Amirkhan, een aanverwante neef dus en woonachtig te Nor Jugha / Nieuw Julfa Ispahan Iran.

 

 

Wil men enigszins iets uitgebreiders weten over deze tak van de Armeniërs in voormalig Indië, dan gelieve men de volgende pagina’s erbij te betrekken:

  1. Een KNIL Pensioen – het verhaal van Anna (Joseph’s jongste dochter) en de schoonmoeder van mijn Nederlandse grootvader. (Ik had ook nog een Indische grootvader, doch deze verhalen gaan over de Armeense familieleden.)

 

Even kort vooraf:

Mijn over over opa Joseph Johannes had één (jongere) broer en die heette Amir Hovhanes Amirkhan. Deze Amir verbleef ook een aantal jaren te Java Semarang, doch zijn broer Joseph kon hem niet overhalen om zich voorgoed te Java te vestigen. Broertje Amir keerde terug naar Julfa nabij Isfahan in Iran en begon aldaar zijn eigen groothandeltje (Tabak Krenten Rozijnen Constantinopel Basrah) en verdiende er ook een aardig centje mee. Weliswaar niet zoveel als zijn grote broer te Java, maar toch wel aardig wat miljoenen.

(Oh ja, dit ter leering ende vermaeck van enkele nieuwsgierigen die graag precies willen weten waar Julfa nabij Isfahan ligt. Het ligt dus PERTINENT niet aan de kust, zoals op een andere Nederlandse site beweerd wordt en het was pertinent GEEN VOC vestigingsplaats zoals eveneens op die bewuste site wordt verhaald.(Waarschijnlijk van Bl.Tr.Pr. gejiplak. Die zat fout. De VOC vestiging lag te Bandar Abas en er was slechts een kleine (hulp)-vestiging op een half uur rijden van Isfahan vandaan)  Julfa zelf ligt een kleine 4000 km van de kust vandaan. Dan nog wat andere nonsens op die site wat erbij wordt gesleurd en gepropt…. En zich ook nog beroepen op gegevens van mijn oom Armen…Tja, dat ga je krijgen als je op school tijdens de aardrijkskunde lessen niet opgelet hebt en liever uit je neus zat te peuren of met je handen op verkeerde plaatsen zat te frummelen. Hopelijk leest de webmaster van die bewuste site mijn mening hier en leert hij ervan om zich eerst wat beter te onderleggen alvorens wat neer te plonken. )

Nog even wat terzijde: Waar ik het over JULFA / JUGHA / JOLFA / NOR JUGHA heb, bedoel ik dus altijd Nieuw Julfa nabij Isfahan in IRAN ermee. Er bestond ooit vroeger een “Oud” Julfa, doch dat is faliekant verrampeneerd door de oorlogen aldaar in die Kaukasische broeihaard en het lag ook helemaal duizenden kilometers ver weg. Zelfs de kerkhoven zijn moedwillig kapot gemaakt.

We gaan verder met Amir Hovhanes Amirkhan. Uiteraard huwde Amir ook en de uitverkorene was Mariam, dochter van de priester Markar Ter Karapetian.

Uit dit huwelijk werden geboren (NIET in volgorde van geboorte datum):

  1. Hovhanes (Johannes) gehuwd met Marjan.
  2. Hovsep (Joseph) *1839, +1902 en gehuwd met Tiroohi (=dochter van Poghos Petrosian)
  3. Minas *19-1-1830, + 13-9-1903 Julfa en gehuwd in januari 1854 met Moerasa (=dochter van Arathoon=Harootun  Gerigor  Bablokian). Minas stierf op 13 sept 1903 te Julfa. (Arathoon G. Bablokian was stadhouder in naam van de Shah van de stad  Khorramabad).
  4. Petros bleef ongehuwd.
  5. Mackertisch bleef ongehuwd.
  6. Markar bleef ongehuwd.
  7. Elineh gehuwd met zakenman Eliaz Hosaini uit Bagdad.
  8. Peri (Mariana) gehuwd met Grigor Nahapetian
  9. Yegisabet (Elisabeth) gehuwd met Estepanos Petrosian.

Ik ga op deze site niet in detail treden wat betreft de genoemde zonen en dochteren, maar leg enkel een bescheiden nadruk op de volgende hieronder genoemde personen (In blauw). Want zij hadden iets van doen met voormalig Indië. Oh ja, ik plaats ook niet de volledige genealogische gegevens van de Indische echtgenotes hier, want er zijn nog nazaten in leven en die respecteer ik. Maar diegenen die graag iets aan genealogie doen, kunnen wel met het summiere gegeven uit de voeten

U gelieve rekening te houden met het feit, dat de Nederlandse ambtenaren destijds nog geen Google Translate hadden en dus de Armeense taal niet zo machtig waren en derhalve voortaan de Indische familieleden Amirkhan simpel JOHANNES van achternaam gingen noemen. En om het makkelijker te maken hadden we de JOHANNES uit Nederland, de JOHANNES lokale personen die christelijk werden gedoopt en deze achternaam kregen en de Armeense JOHANNES zoals hier bedoeld en de JOHANNES (ook Armeens), maar die geen Amirkhan erbij hadden. En die waren de JOHANNES (Armeniërs) die GEEN familie waren van de reeds hiervoor genoemde JOHANNES die ook Armeniërs waren…. En om het helemaal leuk te maken, hadden we Armeense JOHANNES die zich echter JOHN noemden omdat ze Engels waren opgevoed te Calcutta (Armeense School) en de overtocht naar Indië maakten en waarvan sommigen weer wel familie van de zich reeds te Indië gevestigde JOHANNES waren…. Kunt u het nog volgen?

Kind nummer 2 Hovsep: Uit dit huwelijk werd onder andere geboren Johnny H. Amirkhan die met een Indische huwde. Uit het huwelijk van Johnny en een Indische dame werden de volgende kinderen geboren: 1) Edvard (Jan), 2) Mackertich, 3) Mariam (Margaretha/ Margarid) en 4) Rosy.

Kind nummer 3 Minas: Uit dit huwelijk werden onder andere geboren: (NIET in volgorde leeftijd)

  • Boghos (Paulus) M. Johannes Amirkhan * in 1862 Julfa en + Den Haag 16-2-1911. Gehuwd met een Indische dame. Liet al zijn bezittingen na aan zijn vrouw en een deel ging ook naar zijn zoon Petros die hij erkend had wegens een “losse” relatie met een andere lokale dame. Petros huwde een Indische dame en zij hadden geen kinderen…. (Niet te verwarren met Petrus Paulus Johannes te Semarang die in 1840 geboren werd en in 1918 stierf. Die had weer, nachtelijk vooral, iets van doen met een dochter van Dezentjé.) Paulus was mede vennoot van Toko Johannes te Poerworedjo en Magelang en deed nog wat andere zaken die geld opleverden (hotelletje en verhuur van 1 tot 2 pk rijtuigjes). Boghos had uit zijn huwelijk verder geen kinderen. Werd ziek en ging naar Nederland voor genezing, doch redde het niet. Stierf hij in het ziekenhuis of gewoon thuis in zijn kamer? Dat weet ik niet. Op de akte staan verder geen details vermeld. Triest eigenlijk: Je wordt geboren als Armenier in een land dat eigenlijk niet je thuisland is, je verkast een paar duizend kilometers naar voormalig Indië om daar je geluk te beproeven, je wordt ziek en je verkast weer zonder je gezin naar een verwegistan Nederland met veel regen en kou en je sterft er eenzaam en verlaten en ver weg van familie. De dubbele diaspora van een Indische Armenier of Armeense Indo.
  • Cornelis Minas Johannes Amirkhan geboren 1858 op Java en overleden circa 1937/1938. Was gehuwd (sept 1904) met een Indische dame Jansie Wilhelmina Alexandrina Louiza Marleen. Haar tweede huwelijk- zij was gescheiden al in 1897 een half jaar na huwelijk, van P.J.M. Gaal 1ste klerk Res.kantoor Semarang (gehuwd okt 1896)  en Pieter Johannes Marinus Gaal was overleden febr. 1902. Hij had onder andere een fotostudio en fotografeerde hoofdzakelijk Armeense personen of personen die een binding hadden met Armenië. (Staat te boek als Cornelis Johannes.). Hij werd circa 80 jaar oud. In de almanakken wordt hij te Bandjarnegara t/m 1938 genoemd en heeft in zijn laatste levensjaren een ijsfabriek als tijdverdrijf en als aanvulling op zijn pensioen misschien of gewoon uit verveling omdat ie wat te doen wilde hebben? Waarschijnlijk zat ie in de weg tijdens het stofzuigen?
  • Karepet (Carapiet) Minas Johannes Amirkhan * 1857 op Java en gestorven te Shiraz Iran in 1907. Zijn tombe ligt in de Armeense kathedraal te Shiraz. (Wordt in de almanakken soms verward met Cornelis M = C.M., maar de almanakken – ook Bl. Tr.Prins verwarde hem met broer C.M., omdat Nederland de naam Karepet verbasterde tot Carapiet. Hij werd ook abusievelijk als fotograaf aangemerkt, maar dat was dus zijn broer de echte C.M. Karapet M.  Ook hij liet al zijn bezittingen na aan zijn weduwe.  Hij huwde een Indische dame Wilhelmina Mathilde Stoorvogel., die een voorechtelijk kind, Wilhelmina, van een onbekende had gekregen op 12 okt 1887. Karepet huwde op 8 januari 1895 te Koeningan Cheribon. Wilhelmina Mathilde Stoorvogel had als ouders Jacob Stoorvogel en de Inlandsche vrouw Mina. (In andere almanakken wordt Mina aangeduid als SARIMA.) Zij werd geboren te Martapoera 1866/1867 en stierf te Soerabaya op 13 mei 1943. Als weduwe hertrouwdee zij met Willem Klaus te Soerabaya op 14 sept 1911. Een vermoedelijke zus zou geweest kunnen zijn Cornelia Geertruida Stoorvogel, geboren circa 1866/1867 eveneens te Martapoera en gestorven op 29 april 1939 te Malang. Ik vermoed dat hun grootmoeder is geweest Pieternella Eliza Stoorvogel die op 27 oktober 1868 te Martapoera overleed…  Karepet deed ook wel iets aan fotografie maar niet veel. Op 11 jan 1879 huwde een andere dochter van Jacob Stoorvogel = Maria Louisa Stoorvogel (*18-5-1859 en +14-11-1879) met Leonardus Martinus van der Eerden te Koeningan. Maria Louise stierf na de geboorte van hun dochter Marie Louise van der Eerden op 21 okt 1879.
  • Avetik Minas Johannes Amirkhan *3-7-1869 en schrijver van een genealogie 1736-1921 in 1921 welke als basis diende voor het boek zoals boven genoemd. Avetik reisde vele malen heen en weer naar Java, Teheran, Calcutta om familieleden te bezoeken en de nodige familiehistorie te vergaren. Avetik had onder andere de zonen Hovhanes en Harootun. Deze laatste huwde te Surabaya op 8 jan 1921 (Bruiloft hotel Oranje – Sarkies) met Nanajan Ghazar Hovhanesian en broer Hovhanes was present die reeds in Soerabaja was. Hij was werkzaam geweest in de tabaksindustrie en in de olie winning en deed ook nog wat handelzaken.

 

Om deze bescheiden genealogische bijdrage van mijn voorouderlijke Armeense familieleden wat op te fleuren, hiernavolgend enkele foto’s van genoemden en wat extra dingetjes.

Hiernavolgend enkele foto’s van de nazaten van kind nummer 2: HOVSEP Minas Amirkhan. Van Hovsep zelf heb ik geen foto. Zoals boven uitgelegd, had Hovsep o.a. een zoon Johnny (*Julfa 15-12-1882 en + 14-5-1945 Batavia) en gehuwd met een Indische dame geheten ……….. Johnny had 4 kinderen, te weten: Edvard (Jan), Mackertich, Mariam (Margaretha) en Rosy. Dus Indische Armeniërs of Armeense Indo’s hoe je het ook wilt noemen. Sie suchen es maar aus en dat mogen de zogenaamde geleerden dan maar in hun vrije tijd gaan doen op diverse fora hier te lande (en elkaar de hersenpan tegelijkertijd inslaan omdat ze geen gelijk krijgen, stelletje kleuters).

Extra noot voor speurders (die eventuele interesse hebben: In de almanakken staan vele “John” Johannes te boek. Het zijn niet allen dezelfde personen. Doordat vele Armeniërs uit Indië ook binding hadden met hun familieleden te India en omdat India Engelstalig gestoeld was/is, gebruikt(e) men derhalve de voornaam Johnny wel eens vaker.

Hieronder een foto van vader Johnny met zijn zonen Edvard (Jan) en Mackertich, tronende op de gallerij van hun woning, geflankeerd door enkele hooggeplaatste lokale vertegenwoordigers  en de bedienden op 27 januari 1905. Johnny deed wat in cultuur en boerde ook goed.

 

Hieronder een uitsnede van zoon nummer 3:  MINAS Hovhanes Amirkhan. Neef van mijn over over opa Joseph Johannes. Minas zal zijn oom te Semarang niet gekend hebben, aangezien opa Joseph in 1835 overleed en Minas in 1830 te Julfa werd geboren….

 

Hieronder Paulus (Boghos) Minas Amirkhan, één der zonen van Minas, met zijn Indische echtgenote. Paulus vertrok naar Nederland om zich wegens ziekte te laten behandelen. Hij genas niet en stierf te Den Haag op vrij jonge leeftijd.(1862-1911). Akte 384.

Nog eens een keer Paulus met echtgenote en een ander stel (links).

 

Onderstaande foto werd genomen bij de zij-ingang van een woning te Batavia Weltevreden. (Althans het werd mij medegedeeld per aparte mail, aangezien het in het boek gemarkeerd werd met een vraagteken.  Ik heb het uigeplozen en het is NIET Batavia.) Avetik reisde in de beginjaren 1900 de familie af op Java en vergaarde op die manier de wetenswaardigheden over de familie te Java. Avetik leefde in elk geval in 1910 te Soerabaya, ging daar weer vandaan en kwam weer terug naar Java en ging weer naar Calcutta en keerde uiteindelijk weer terug naar Julfa.

Paulus (Boghos) Minas Johannes richtte te Magelang op in aug 1906 de N.V. Toko P.M. Johannes. Hij deed dit samen met gemeente raadslid van Magelang, de heer Gerard Johan van Bijlevelt (en Neen !! Dat is niet de onbekende persoon op de foto hierboven. Zie onder – foto van Geni.com geslacht van Bijlevelt.))

Hieronder een foto van Cornelis Hovhanes Amirkhan, de fotograaf C. Johannes uit Banjarnegara Midden Java. Werd een jaartje of 80 oud, dacht ik. Tot ver in de leeftijd van 70 deed ie nog fotograferen. Pas tegen het einde van zijn leven begon hij een ijsfabriek te runnen. Boerde ook niet slecht met zijn fotografie en aanverwante zaken, want anders kan je niet zomaar een ijsfabriek opzetten toch? Ik heb geen gegevens kunnen vinden over zijn aangenomen zoon.


Avetik Minas Amirkhan – schrijver van de genealogie van de Amirkhans – , geboren 1869 en huwde Mariam Ohanian en had onder andere een zoon Harootun. Hij was de oudste en geboren op 01 sept 1891. Daarnaast waren er ook Hovhanes en Hacob. (James. Deze kwam in Egypte terecht maar kwam na jaren weer terug in Julfa.). Hovhanes ging op school te Calcutta en ging na de studie naar Soerabaja.-Zie verder helemaal boven voor meer informatie over Hovhanes.)

Harootun huwde op 8 jan 1921 te Soerabaja met Nanajan Ghazar Hovhanesian (Arzevi) en de bruiloft werd natuurlijk in het bekende Oranje -Sarkies hotel gevierd en heel veel nichtjes en een neefje luisterden de bruiloft op…. En op allebeide bruiloftsfoto’s staat helemaal boven alles uit torenend: het nichtje met de langste haren en nog een leuk toetje ook. Ze zal wel geen Mientje of zoiets geheten hebben. (Past toch niet bij haar.)

Foto onder: De bruiloft. Links en rechts gezeten zijn twee zussen van Harootun. Rechts staand achter is broer Hovhanes (John); deze kwam in 1915 samen met vader Avetik naar Soerabaja en ging in 1916 naar school te Calcutta en kwam in 1920 terug te Soerabaja. Hovhanes huwde later Evelina en zij kregen een zoon AVO, de schrijver van het hele boek. Avo is momenteel de laatste nazaat van de familie Amirkhan uit Nor Jugha. Uiteraard zullen elders in deze wereld nog andere nazaten zijn (of verwanten.) Op onderstaande foto heb ik abusievelijk een typefout gemaakt: Masucript moet natuurlijk zijn Manuscript.

 

Harootun en Nanajan.

 


 

Een afbeelding van een ietwat prijzig stukje China made porcelein, bekleed met een gouden rand en voorzien van ingebrande initialen A.H.A…..  De heer Franske L.  van dat TV programma zou hier trillende handjes van krijgen.

Er was ook nog een schilderes in de familie aanwezig die af en toe tijd over had en wat verf op een doek uitsmeerde en als dank daarvoor mochten deze doeken opgenomen worden in de nationale schatkamer te Julfa. Evelina Bogosian was haar naam. (Ik heb abusievelijk op de foto direct hieronder de naam verkeerd gespeld. Sorry, de letters uit het Armeens alfabet lijken ook zo veel op elkaar.) En Evelina of te wel Avlina was de moeder van Avo.

 


De slechte tijden van de oorlog naderden, maar dat lette niet om twee geliefden elkaar het jawoord toe te fluisteren te Soerabaya. Hij was marine pik en ging derhalve in zijn uniform op de foto met zijn bruid Roosje Johannes. Hij heette Ruud.

Bij mijn weten was de bruiloft op 26-11-1940 en de moeder van de bruid kreeg op 20 maart 1941 een foto als aandenken. Hij droeg een Marine broek, maar Roos had de broek aan in huis, want de letterlijke tekst luidde: Voor de geliefde moeder van mijn meesteres…. Maar, ik dien eerlijkheidshalve erbij te vermelden, dat ik het woord “meesteres” letterlijk als Nederlandse vertaling heb gebezigd. Het kan dus bedoeld zijn als Meesteres van zijn hart.

 

Wordt vervolgd. Op naar de volgende pagina. Mijn Armeense familie lacht zich een kriek om me daarboven. Wat een moeite ik moet doen om het te ontcijferen…. Maar – as usual – de vieze woorden ken ik nu lezen en schrijven…. Komt me goed van pas. Kan ik tenminste op Indische fora dit soort woorden neerplonken en geen Indo sterveling weet dan wat ik bedoel….(tenzij zij de moeite nemen om Google translate erbij te sleuren, maar dat zal wel nooit gebeuren…)

Klik hier voor de vervolgpagina Amir Hovhanes Amirkhan PETRUS BLUMBERGER.

Terug naar boven