Frederik Daniel Johannes,
de oudste zoon en kind uit het huwelijk van Agha Hovsep Hovhannes Amirkhan en Helena Jacoba Herwich. (Hij had een oudere halfbroer David *1812 +1835)
Een oudere broer van Johanna Johannes en Anna Johannes.
Bronnen: Familie dossiers, oude kranten KB.nl, Register almanakken, Indische Navorschers.
En zie vooral ook de pagina MANUEL WHITE NAHUIJS waarin ik wat meer achtergronden uit de doeken doe in verband met genoemde heren en de gebeurtenissen hier op deze pagina.
Frederik werd geboren te Bodjong Semarang in 1816. De juiste datum is mij niet bekend en zijn overl.adv. vermeldt “ruim 58 jaar” ; aan de hand hiervan heb ik zijn geboortedatum terug herleid.
Hij groeide zowat samen op met zijn 4 jaar oudere volle neef Carapit/Karapet Andreas, één der 3 neven uit het huwelijk van zijn tante Anna en Andreas Boghos en welke neven door zijn vader Hovsep naar Semarang in huis werden gehaald en verzorgd. Carapit werd in 1812 te Nieuw Julfa geboren.
Enfin, vader Joseph nam zijn zoon Frederik en neefje Carepit goed onderhanden en leerde hun het vak van “geld verdienen en van niets toch iets maken en het goed verkopen aan allen die persé van hun geld af wilden” en dat waren er heel wat destijds.
Frederik maakte de lessen van zijn vader waar en gelijk zijn vader deed in diens jeugdjaren, zag ook Frederik het gat in de markt en haalde scheepsladingen vol met juwelen, dure wijnen, dure kleding uit Parijs en London etc etc en verkocht ze ook per scheepslading en het spul werd grif verkocht aan detail handelaren die het weer doorverkochten aan diegenen die graag hun beurs ledigden…
Toen vader Joseph in 1845 overleed, erfde Frederik natuurlijk zijn deel (1/9 deel, want er waren in totaal 9 nazaten die recht hadden) van de erfenis en samen met zijn neef Carepit (die ook een deel van zijn oom’s erfenis had gekregen) voegden zij de landerijen bij elkaar, welke als volgt samengesteld waren:
- Letter F perceel 616 – zuidwest Semarang – ten westen van de weg van Panjangan naar de desa Waringin Tiga. Grootte 155 11/12 Roeden.
- Letter F perceel 617 – Links en rechts gelegen van de weg van het Slangengat naar de desa Waingin Tiga ook wel destijds genoemd Panjangan wetan. Groot 9 Morgen en 96 Roeden.
- Letter F perceel 619 – het land Simongan, omgerekend naar het huidige metrieke stelsel circa 20.000 m2 groot. Op dit land stonden ook 1 herenhuis (te huur), 2 pakhuizen en 1 koffiepakhuis. Verder stond ook een herenhuis te Boeloe ten zuiden van Bodjong welke door Frederik zelve werd bewoond.
- Letter F perceel 620 – het land Karangmodjo (Mloyo) groot 330 Morgen en gelegen ten zuiden van de weg naar Kaliwoengoe. Op dit landgoed stond ook een herenhuis.
- Letter F perceel 612 – het land Krapiak richting Kaliwoengoe, groot 524 Morgen + 440 Roeden en op dit landgoed stond ook een herenhuis en wat pakhuizen en 22 ledakken. (Vraag me niet wat dit waren.)
Gebruik makend van een gemiddelde omrekenwaarde van de Morgen en de Roeden, dan kom ik in totaal op circa 200 km2…..U leest het goed: Tweehonderd vierkante kilometer met een in 1871 getaxeerde waarde van circa 601.100 NI guldens…..
Op 5/6 april 1875 – na de dood van Frederik op 20 aug 1874 (Carepit was inmiddels al op 1 oct 1873 gestorven, werden landerijen publiekelijk verkocht (hypotheek vrij) voor een totaal bedrag van 341.870 NI guldens. Een ogenschijnlijk verlies dus van 259.230 NI guldens, ware het niet, dat de kopers waren:
- 2 zonen van Carapit – namelijk Eduard en Johannes Andreas,
- Mevr. Johannes ook wel bekend staande als de echtgenote van Frederik Daniel, namelijk Catharina Elisabeth Manuel, met wie hij in het huwelijk trad te Semarang op 10 nov 1860 en
- De heer Arnoldus Petrus Wilhelmus Meis – een ex majoor KNIL, die met een dochter van Carapiet gehuwd was, namelijk Charlotte Dorothea Carolina Andreas.
- En door deze constructie toe te passen – namelijk een zogeheten openbare vendu welke geen buitenstaanders toe stond een bod uit te brengen, bleven de landerijen in familie bezit en werden de hoge successie rechten normaliter berekend naar de taxatiewaarde, omzeild en betaalde men derhalve behoorlijk wat minder successie rechten
- en kon de Belastingdienst fluiten naar het misgelopen deel.
- Hiep hiep hieperdepiephoera, iedereen tevreden behalve de jongens van de blauwe brieven.
Goed, oom Frederik Daniel had vóór zijn huwelijk op 10 nov 1860 geen relatie – wellicht met een lokale schoonheid, doch daar is niets over te vinden, ook niet over eventuele nazaten. Catharine, zijn echtgenote, daarentegen was eerder gehuwd met Johan Frederik Arnold (1811-1853) en werd weduwe en kreeg uit dit huwelijk kinderen.
Zij was een dochter van Joseph Manuel, afkomstig uit Duitsland en die het eveneens zeer ver schopte als grootgronbezitter. Hij was gehuwd met Catharina Elisabeth van den Berg, die deze naam kreeg na haar doop. Zij werd geboren als vrije Chinese vrouw geheten Ka-Loot.
Joseph Manuel was een tijdgenoot en buurman van de vader van oom Frederik namelijk Joseph Johannes oftewel Agha Hovsep Hovhannes Amirkhan (1778-1835) en Joseph Manuel leefde van 1776-1830. In 1815 vroeg en kreeg hij vergunning om zich te Java te vestigen. En zonder Inburgeringscursus aub dankuwel.
Catharine had o.a. een zuster Ludovica Manuel die gehuwd was met Dorrepaal de zakenman en (latere) bankier (Familieleden en nazaten richtten toen te Amsterdam een offciële n.v. op – diverse trouwens.) Meer weten hierover? Sla de indische Navorschers er maar op. Trouwens , de hele genealogie van Joseph Manuel is daarin te vinden.
Joseph Manuel deed het ook niet slecht en bezat heel wat landerijen; zie de advertentie hieronder. (Patjerongan heet tegenwoordig PETERONGAN en is natuurlijk helemaal volgebouwd).
Toen Frederik Daniel Johannes stierf, woonde het echtpaar te Boeloe in één der hierboven genoemde Letter F perceel 619 en zijn weduwe werd zijn test.exc. Zij verkocht niets van zijn persoonlijke bezittingen (hetgeen destijds wel gebruikelijk was) en zijn landerijen kwamen – via een belastingtechnisch trucje zelfs op haar naam.
In 1876 trok zij weg van het huis te Boeloe en werd dit huis te huur aangeboden.(Semarangsch Blad 28 pril 1876) Ik heb verder niet kunnen nagaan waar zij naar toe vertrok. Hoogstwaarschijnlijk zal zij ingetrokken zijn bij een dochter of zoon, want zij werd na haar overlijden op 4 januari 1904 te Semarang op het landgoed Wonodri Peterongan begraven. Uiteraard bestaat alles niet meer en is het één grote wriemelende woonmassa geworden inclusief Malls, toko’s en achterbuurtstraatjes en warunkjes en weet ik veel wat nog meer.
Zie verder ook mijn pagina Java na de Engelsen. Op deze gelinkte pagina heb ik een aanmerking geplaatst over het feit, dat men mijn site bezoekt, eruit haalt wat men denkt nodig te hebben voor eigen glorie en dan de bemerking maakt, dat ik geen bronnen vermeld. Lezen, mijne heren is het advies, dat ik u gratis verstrek !! Lezen wat er staat en zelf even opzoeken en dan vindt u wat u denkt te kunnen vermelden te mijne nadele.
Het land van Simongan heden ten dage opdat de geinteresseerde lezer moge weten waar destijds deze gebieden lagen. (Google View)
De desa/streek Waringin Tiga zoals hierboven genoemd, heet tegenwoordig Daerah Ringin Telu.
Opdat zij allen vrede mogen rusten.