Koning krijgsheer

Krijgsheren van koninklijke Bloede.

Voor mijn voorouders die op me wachten, zoals ik ooit zal wachten op mijn nakomelingen. 

Ik kijk om mij heen en ik zie. Ik hoor mensen spreken en ik luister. Ik lees wat mensen schrijven en ik verzamel hun woorden om er van te leren, zodat ik niet in mijn straatje blijf hangen, maar de wereld kan verkennen door een groot etalage raam.

GO TO for the story of my great grandfather and ARMENIAN language.

De Grootvader van de Grootvader van mijn Grootmoeder van vaders kant. Een Armeense Prins en Krijgsheer. Niks Indisch dus. Maar hij heeft wel gezorgd voor een Indische nazaat met Armeens bloed en daar ben ik best wel trots op.

Of te wel: De geboorte en een reis van haar grootvader van Artsakh (Zuidelijk Kaukasus) naar Nor Jurga/Nieuw Julpfa-Isfahan Iran,  via India (Surat en Calcutta) naar voormalig Ned.Indië (Semarang en Batavia) om uiteindelijk als nazaat in Nederland te arriveren te Den Haag en aldaar begraven te worden, ver weg van haar roots; aldus was het lot van mijn  grootmoeder van vaders kant.

Mijn grootmoeder/My grandmother : Cornelia Helena Gertruida Kroesen, tweede kleindochter van Hovsep Hovhanes Amirkhan en hij was de oudste kleinzoon van AMIRKHAN, Baron Melikh  en Minister van Oorlog in het Perzisch Rijk van Nader Shah. (Prince and Warlord and Secretary of War Department of the Administration of Nader Shah’s reign at Persia 1736-1747.)

Nader Shah (Zoon van een landbouwer die Koning werd – Son of a paysant who became a ruler.)

Noot/Note: Keram Kevonian “Armenians in Asian Trade” pagina/page 367. #139: BARON AMIRKHAN, son of MARKOS 1729.

Ter uitleg:

  1. Wie was mijn grootmoeder? Zij was Cornelia Helena Geertruida Kroesen (gehuwd met mijn grootvader Julius Boers).
  2. Wie was haar grootvader? Dat was Joseph Johannes (volgens de Nederlandsche Almanakken en overige documentatie) maar ten rechte geheten  Hovsep Hovhannes Amirkhan(yan) die gehuwd was met Jacoba Helena Herwich.
  3. Wie was de grootvader van de grootvader van mijn grootmoeder? En daar gaat dit verhaal nu deels over; dat was AMIRKHAN, broeder van ZOHRABKHAN.

Om dit alles een beetje te begrijpen en te kunnen volgen, raad ik eventuele geïnteresseerde lezers aan om de volgende pagina (en aansluitende) JOSEPH JOHANNES (= Agha Hovsep Hovhanes Amirkhan) er in te betrekken. Het hoeft niet, maar dan ben je de draad kwijt en al helemaal als je slecht bent in geschiedenis, geloofsvervolgingen, oorlogen e.d. en enkel geïnteresseerd bent in nasi en bami of line dancing met een portie sate als toetje en een glas cendol. In dat laatste geval moet je snel weg zijn en elders je vrije tijd doorbrengen.

Daarnaast gelieve men in overweging te nemen, dat ik hier op deze site pertinent geen uitgebreide uitleg ga verstekken. Voor details kan je wel bij me terecht OP VERZOEK en krijg je antwoord MITS je interesse echt is. Kletspraatjes heb ik geen zin in.

Bronnen / Sources: Zie onder / At bottom of this page.

Mijn speciale dank voor  Hovann Simonian, Nikid Mirzayans en Khatchatour Dadayan. Maar bovenal mijn allergrootste dank aan mijn Armeense voorouders, want zonder hen heb ik geen Armeense naast de Indische geschiedenis en zo ook mijn nazaten later. Mijn bloed kroop waar het niet kruipen kon.

Zoals een sprookje altijd begint:

Er was eens een koning die regeerde (we denken hierbij aan het jaar circa 1700) over een koninkrijk destijds bestaand uit de provincies OTI, PAITAKARAN en de stad GANJA geheten Karabakh en nu heet het weer Artsakh – zie kaart onder bij dat rode Google kenmerk. (Deze streek/land was zelfs nog in 1993/1994 het toneel van bloedige strijd tussen de Armeense Boeren/soldaten aldaar woonachtig en het leger van Azerbeijan en welke strijd door interventie van Rusland werd gestaakt. Voor een exacte omschrijving van wat er precies zich afspeelde dient men het maar even zelf op te zoeken. Dat is namelijk een materie die je niet zomaar ergens op een pagina van een website in elkaar zet.)

En uiteraard had deze koning ook naburige vijanden en moest hij elke keer zijn soldaten erop sturen om het onuitgenodigd zooitje lastposten de deur te wijzen.

(Betrek hierbij de Turkse expansiedrift, de Perzische tegenstand en mededrang tot expansie hiertegen en daarmede aartsvijanden van de Turken en de Russische buitenlandse politiek en dat alles speelde zich af op het grondgebied van deze koning. Tel daar bij op de schermutselingen met delen van Georgíë en de Azeri’s uit Azerbeijan.) Huh? Ik hoor het sommigen al weer denken: Turken en Perzen aartsvijanden? Beide volkeren zijn toch Muslim gelovigen? Jawel zunne, maar het ene volk is Shi”iet en het andere volk is Soeniet en als we 2014 en 2015 erbij betrekken, dan is er totaal niets maar dan ook niets veranderd, want de oorlog in verband met de IS gaat om het Shi”itisme en Soenitisme – veelal.

Zie de moderne kaart hieronder:

Maar, zoals gebruikelijk in sprookjes, had de koning gelukkig een stel potige zonen, die wel van een robbertje knokken hielden en dat waren de twee broers AMIRKHAN en ZOHRABKHAN, die dan ook regelmatig de paarden bestegen, omhangen met de patroongordels en musketten en de zwaarden in de hand en begeleid door hun soldaten, die onder luid krijgsgejoel hun tegenstanders er van langs gaven en tussen neus en lippen door, ook nog een Vrijheidsstrijd voerden voor hun vrij Armeens Karabakh in 1721.

Maar, de Turkse overmacht was groot en de invloed op het Armeens gebeuren van de Russische Tsaar nog groter; (Deze zag de Turkse overmacht liever als vriend dan vijand) en in 1722 werden de twee broers naar Tbilisi Georgië verbannen.

In 1736 echter keerden zij terug naar Armenie in overleg met de Armeense Aartsbisschop Abraham en traden in dienst van de Perzische vrienden die destijds geregeerd werden door Nader Shah. (Stichter van de Afsharid Dynastie, tot Shah gekroond in 1736 en in 1747 vermoord). Hij was de opvolger van Shah Abbas III, een nazaat van Shah Abbas de Grote die in 1606 de Armenen een definitief veilig onderdak bood in New Julpha/Isfahan en welke Armeense stad heden ten dagen nog steeds bestaat….Politiek, politiek…. De Shah toonde zijn goodwill naar de Armeense bevolking en iedereen was tevreden toch. Every body happy.

Meer weten over Nader Shah? KLIK HIER.

Perzie voor het bewind van Nader Shah en tijdens zijn bewind.

Kortom, de Krijgsheer AMIRKHAN werd onder het bewind van Nader Shah, Minister van Oorlog en zijn broer ZOHRABKHAN werd de Commandant van de koninklijke lijfwacht. Als extra beloning kregen zij het koninklijke landgoed BORVAR (= Burbur = Boor Boor = Burvari in het Armeens) toegewezen, circa 150 km van Isfahan vandaan, richting Georgië. Alles pais en vree toch? Nee natuurlijk niet, want het is een sprookje en in sprookjes vinden intriges en plots plaats en dus ook aan het hof van Nader Shah.

In 1745 verplaatste Nader Shah zijn leger van Armenia naar Isfahan om van daaruit een nieuwe veldtocht tegen de Turken te beginnen. (De geleerden vermoeden dat de Nader Shah de bedoeling had om hiermede Heer van de twee rijken Perzie en Turkije te worden om daarmede de Khalief van zowel de Shi”iten alsmede de Soeniten te worden….. Je kan het er maar druk mee te hebben.). Het vervolg ervan dient men zelf op te zoeken in de archieven en boeken, want daar is mijn site niet voor bestemd.

Foto onder: Een bespreking tussen Nader Shah en Muhammad Shah van Noord India in 1739. Nader was tussen neus en lippen door India binnengevallen. Het zal me niets verbazen, als één der staande figuren ZOHRABKHAN was geweest in zijn rol als Commandant lijfwacht van Nader Shah.

In 1747 werd Nader Shah vermoord door zijn zwager wegens het feit, dat de Shah teveel dictatoriale trekjes vertoonde, hetgeen bij het leger niet zo erg in trek viel. (Hij werd later de Napoleon van zijn tijd in die streken genoemd.)

Nader Shah werd opgevolgd door zijn neef Adel Shah (oudste zoon van de broer van Nader namelijk Ebrahimkhan) en Adel Shah werd heerser van het Perzische Mashad en Ebrahimkhan werd heerser van Isfahan. De twee broers AMIRKHAN en ZOHRABKHAN bleven in dienst van Adel Shah. (Georgië had er ook iets mee te maken, maar dat wordt te uitgebreid hier.)

Kortom, de koninklijke intriges en het gekonkel volgden elkaar op en daar zaten de twee broers midden in. Ebrahimkhan wilde heerser worden over heel Perzie en trok ten strijde tegen Adel Shah, waarbij ZOHRABKHAN door Ebrahimkhan gedood werd en zo ook Adel Shah.

AMIRKHAN werd door de troepen van Adel Shah over gehaald om dan maar op zijn beurt er iets tegen te doen en zo geschiedde het dat Ebrahimkhan door AMIRKHAN  werd vermoord. AMIRKHAN vluchtte weg van de plaats des onheils terug naar zijn plaats van afkomst, namelijk Borvar, alwaar hij niet lang daarna overleed ten gevolge van de verwondingen opgelopen tijdens de aanslag. (Men spreekt in de documentatie, dat hij zich verwond had door vergif.) Zijn graf ligt in Borvar en is voorzien van een standbeeld en de militaire attributen. In 1890 had men over het graf een halve muur opgetrokken. (Volgens documentatie.)

Foto onder: Een veldslag uit 1729 als voorbeeld hoe het eraan toeging. Kanonnenvoer.

De gedeeltelijke genealogie van de beide broers AMIRKHAN en ZOHRABKHAN. De volledige genealogie heb ik in privé bezit.

1) ZOHRABKHAN:  was gehuwd met ?? en kreeg 1 zoon. Na de dood van zijn vader vluchtte hij uit Isfahan weg terug naar Karabakh en via Constantine door naar Amerika. Ik heb geen sporen terug kunnen vinden.

2) AMIRKHAN, de grootvader van de grootvader van mijn grootmoeder: Na zijn dood vluchtten zijn weduwe en zoon HOVHANES AMIRKHAN weg uit Borvar wegens de onrustige geloofstoestanden in die streken en de anarchie die zich daar in die tijden afspeelde. Zij zetelden zich in de streken van Chahar, Mahal en Fereidan waar vele Armeniërs zich ook hadden gevestigd. Zoon HOVHANNES AMIRKHAN huwde te Fereidan in 1775 met Peiri (vlgs document van de familie, maar volgens mijn gegevens zou dit Martha Paulus moeten zijn) en werd één der grootste Armeense dichters uit zijn tijden. Zijn dichterlijke bijnaam was AMIRGHOLI of AMIROGHLI volgens document – Ik hou het op de laatste naam, omdat deze naam AMIROGHLI ook verscheen in een inscriptie op een houten schaal uit 1787. HOVHANNES schreef zijn gedichten ook wel eens onder de naam GHOUL HOVHANES. (Beetje luguber, want Ghoul is een mensenvlees etend monster.) Iets meer weten over Fereidan? KLIK hier.

Hovhanes Amirkhan (zoon van 2 hierboven)  stierf in 1826 oud 82 jaren, hetgeen impliceert dat hij geboren werd in 1744 en liet 2 zonen en 5 dochters na.

Zijn graf vermeldt de volgende tekst in het Armeens en hieronder als volgt vertaald: door een Engels sprekende nazaat.

“Here lies Amiroghli’s grave. I composed many poems during my lifetime. I travelled throughout the world and now I have slept here clad shrewdly in a  5 Ell cotton. Narrate my poems to everyone, and think about your lives. Death is not mine, it’s just a destination for all mankind. I come back again to whom gave me life. Dated 1826 A.D (Een 5 Ell cotton is een soort doodskleed)

Foto onder: (Uit de artikelen serie van Khatchatour Dadayan in www.irates.am/hy/1437719930. Het graf van Amiroghli = Hovhanes Amirkhan te New Julpha Iran.

Zijn jongste zoon was Amir Hovhanes Amirkhan en staat voor een paar jaren ook vemeld in de Register Almanakken woonachtig te Semarang. Amir trok later weer terug naar New Julfa. Zijn kleinzoon was Avetik M.A. Hovhanes Amirkhan en schreef een genealogie te Surabaya in sept 1921 van de familie Amirkhan. (Familie document).

Naast de beide zonen Joseph Johannes Amirkhan en Amir Johannes Amirkhan waren er – volgens het document – nog 5 andere zusters. Ik plaats deze namen van deze 5 zusters hier (nog) niet, omdat ik een ander familie document bezit in welke de namen van 4 zusters verschillen met die van het eerste document. Beide documenten hebben één naam gemeen en dat was Anna gehuwd met Andreas. Ik wil dat eerst terdege uitzoeken, alvorens tot een definitieve conclusie te komen. In wezen maakt dit natuurlijk niets uit voor de Indische almanakken, omdat men er niet in geïnteresseerd is, maar voor de Armeense gemeenschap waar dan ook is dit wel belangrijk.

Vader Hovhanes Amirkhan, de dichter, had alle familie documenten in verband met de afstamming (waar zijn deze helaas gebleven??) overhandigd aan:

Zijn oudste zoon Agha Hovsep, ook genaamd Hovsep Hovahnes Amirkhan(yan) Amiriantz, ook wel genoemd Joseph Johannes, ook wel genoemd Joseph Johannes Amir/Amire/Amier volgens de Nederlandse Almanakken en geschiedstukken, ook wel mijn over opa dus:

Joseph verliet in 1798 het ouderlijk huis om via Bushir/Bushere naar Calcutta India te gaan om aldaar zijn verdere scholing in de Armenische Gemeente te Calcutta te vervolmaken.

Vanuit Calcutta dreef hij zijn handelshuizen en breidde deze uit richting Manilla, Birma, Thailand, Singapore om uiteindelijk in 1808 zich definitief te vestigen in Semarang en aldaar zijn handelsimperium verder uitbreidde en van 1820 t/m 1826 het monopolie van de Opium regie verkreeg en daarmede nog rijker dan rijk werd.

In Semarang huwde hij in 1813 met Helena Jacoba Herwich, dochter van de van oorsprong Duitse (Massenhausen) Opperchirurgijn van het ziekenhuis Semarang = Johann Friedrich Daniel Herwich en in 1810 stierf te Semarang. Hij had bindingen met de VOC te Zuid Afrika Kaapstad. (National Archives South Africa).

Uit het huwelijk van Joseph Johannes ( de kleinzoon van de Krijgsheer AMIRKHAN) en Helena Jacoba Herwich werden de volgende kinderen geboren en allen droegen de achternaam JOHANNES waarmede dit geslacht in Indië onder deze naam verder ging. (gebaseerd op een officiëel notariëel document notaris van Heel Den Haag 1952 en aangevuld met gegevens uit almanakken en overige documenten.) / From the marriage of Joseph Johannes (the grandson of the Warlord AMIRKHAN) and Helena Jacoba Herwich the following children were born and all bore the surname JOHANNES which this genus in Netherlands Indies/Indonesia continued under this name. (based on an official notarial document from Public notary VAN HEEL at the Hague 1952 and supplemented with information from almanacs and other documents.)

  1. David (voorzoon van Joseph en een slavin – son of Joseph and a slave.) 1812-1835. (Hij stierf 2 weken eerder dan zijn vader Joseph) en was kapitein op één der schepen van zijn vader. David huwde/married Gielhelmina Charlotte Vincent.
  2. Frederik Daniel 1816-1874 gehuwd met/married Catharina Elisabeth Manuel.
  3. Johanna 1817-1858 gehuwd met/married Charles Francois Boudriot.
  4. Cornelis Hendrik 1818-1853. Bij mijn weten ongehuwd gebleven/As far as I know remain unmarried.
  5. Jacobus 1820-1901. Het zwarte schaap van de familie. Zie de pagina Jacobus Johannes. Ongehuwd maar wel de beest uitgehangen./Remain unmarried, however he was a playboy and executed fraudulent acts
  6. Geertruida Hermina 1822-1913 en huwde / married Johan Willem Christaan van Langen (Hij was weduwnaar van haar zuster Wilhelmina Carolina. ? He was widower of her sister Wilhelmina Carolina))
  7. Jan Joseph 1823-1869 gehuwd met/married Anna Jacoba van den Worm.
  8. Wilhelmina Carolina 1825-1855 en gehuwd met /marriedJohan Willem Christaan van Langen, die na haar dood huwde met haar zuster Geertruida Hermina.
  9. ANNA 1831-1894 gehuwd met/married TIEMEN CORNELIS JOHANNNES KROESEN. (Zij was mijn overgrootmoeder). Zie de pagina Een KNIL Pensioen.
  10. Louise Elisabeth 1834-1867 en gehuwd met Pieter Matthijs van Laren.

Foto onder: # 9 above: Anna Johannes.(Mijn overgrootmoeder). Jongste dochter van / Youngest daughter of: Joseph Johannes Amir/ Agha Hovsep Hovhanes Amirkhan(ian)

Foto onder: Cornelia Helena Geertruida Kroesen, tweede dochter van / second daughter of Anna Johannes. 1854 Semarang – 1904 Den Haag. Mijn grootmoeder/My grandmother.

Behalve mijn grootmoeder zoals hierboven getoond, kreeg Anna nog de volgende kinderen/ Besides my grandmother as shown above, Anna had the following children:

  1. Laura Eleonora Annette 1853 Semarang – 1875 Batavia. Zij ligt samen met haar ouders in een graf / She rests together with her parents in the same thomb at Tanah Abang Cemetary Jakarta Indonesia. Was de eerste vrouw van mijn grootvader Julius Boers/ Married my grandfather Julius Boers and marriage lasted only 5 years, she died of complications at birth of 3rd child.
  2. Tiemen Egbert Karel Theodoor 1855 Semarang – 1896 Sukabumi Indonesia. Was vaak ziek/Suffered from several illneses. Kreeg 2 jaar ziekteverlof in Nederland/ 2 years being nursed in the Netherlands. Had een relatie met een lokale vrouw / Had a relationship with a local woman and remained unmarried.
  3. Johannes Alexander 1857 Semarang – 1936 Arnhem.

For those who are interested in some descendants of Hovsep Hovhanes Amirkhan:

Left: Tomb at Taman Prasasti Jakarta Indonesia. Right : Tomb at The Hague Netherlands;

LEFT: Daughter Laura Eleonora Annette Boers-Kroesen (died at young age  married my grandfather Julius Boers who became her widower) together with mother Anna Kroesen-Johannes and father Tiemen Cornelis Johannes Kroesen, buried at Tanah Abang (Taman Prasasti) Jakarta.

RIGHT: Daughter Cornelia Helena Geertruida Boers-Kroesen married to my grandfather Julius Boers ( his second marriage) buried at The Hague.

  • Laura Eleonora Annette Kroesen *Semarang 12-1-1853 and + Batavia (Jakarta) 3-11-1875.
  • Anna Johannes *Semarang 24-4-1831 and + Batavia (Jakarta) 15-5-1894.
  • Tiemen Cornelis Johannes Kroesen *Groningen 14-9-1823 and + Batavia (Jakarta) 13-5-1902.
  • Cornelia Helena Geertruida Kroesen *Semarang 18-5-1854 and + The Hague 3-10-1904.
  • Julius Boers *Nijmegen 7-6-1847 and + The Hague 13-2-1923.
  • (In this tomb also buried one of their sons Henri Constant Boers *Banjarmasin 16-7-1888 and + Heemstede 23-2-1948)
  • (Mind: Cornelia died at the third, Julius died at the 13th and Henri died at the 23rd.)

Feiten:

Joseph Johannes kreeg van de Engelsen  (lees Raffles) als “reward” voor zijn financiele steun (1811/182) aan de Engelsen in hun oorlog met Nederland (lees oorlog met Frankrijk omdat Nederland een vazalstaat was van Napoleon’s regiem en de Engelsen bang waren voor het feit dat Indië door de Fransen ingepikt zou worden) de berg Mlaja te Semarang, ook wel Johannesheuvel genaamd, welke als begraafplaats der Armenen werd ingericht. Zijn graf ligt daar, later door de aangehuwde familie (Fam. Andreas – via zijn zuster Anna – dus niet zijn dochter Anna)  van Joseph is dit kerkhof verkocht aan de Chinese Goegemeente van Semarang met de conditie dat het Armeense kerkhof door hen zou worden onderhouden, hetgeen natuurlijk niet gebeurde. (Zie Moesson Bloys Treslong Prins).

De Java oorlogen 1825-1830 vergden heel wat financiële kunstjes en foefjes van de Ned. Indische regering destijds. Daartoe werd besloten om zogenaamde Staatsleningen uit te geven. (930.000 guldens) .Uiteraard was Joseph Johannes de financier van deze leningen. De regering beloofde het terug te betalen….. NOT !!!! Nyet !!! Tidak !!! Sorry, niet thuis. !!!! (Boekwerken Dadayan, Mirzayans en Kevonian.)… Brengt me op een idee: Zijn er nog advocaten beschikbaar, want het was een aardig bedrag, genoeg om een paar grote landgoederen cash te betalen na aftrek van de kosten.

Zo ging dat vroeger:

  • Brief van de GG naar Nederland: “Kunnen jullie een bootje sturen met wat losse knaken, want we moeten geweren en kanonnen kopen. Er zijn wat problemen in de Vorstenlanden Yogya en Solo.”….
  • Brief terug uit Holland met Kroontje midden bovenin “In naam der enz. enz… Neen, kunnen we niet, want de (staats)kassa is leeg(geplukt). Ga maar even langs Semarang, daar schijnt iemand te wonen die een schuur vol heeft met zilver en goud. “Bank van Lening” staat er op zijn voordeur. Is echt niet moeilijk te vinden. Er staat maar één groot joekel van een huis en de rest eromheen zijn of kleine kampong huisjes of stukken land van hem. De ANWB heeft bij de driesprong op de Bodjongse weg een richtingsbord geplaatst.”
  • “OK Chef.” was het antwoord terug. “Doen we….” En hupsakee ging het zooitje ambtenaren vanuit Batavia richting Semarang met de diligence, onderweg al luisterend naar de Selvera’s en hun liedje over de Diligence. (Er waren nog geen Ipods toen, dus werd zo’n ouderwetse grammofoon gebruikt met zo’n slinger eraan. En één der “slaven” mag dan dat ding elke keer opwinden….)
  • Dus arriveerde een delegatie bij dat grote huis te Bodjong Semarang voorzien van een Samsonite koffertje gevuld met leenbrieven, klopte op de deur en toevallig deed één van de dochters de deur open…. “Hallo dametje, is je papa thuis?”
  • Enfin, dametje brult richting huiskamer: “Pa, de Jehova staat aan de deur en ze motte je spreken en misschien ook nog geld van je, want ze zien er wat armoeiig uit.” (Dochterlief was natuurlijk dure zijden kleding gewend.)
  • Pa Joseph was net bezig aan zijn koffie toebroek met een lemper erbij, zucht diep en staat op uit zijn fauteuil,  zoekt zijn pantoffels waar de jonge hond er mee vandoor was gegaan en loopt dan maar op blote kakken naar de voordeur, stoot onderwijl zijn linker grote teen tegen een stuk speelgoed, vloekt wat binnensmonds en geeft het speelgoed grobakje een grote schop richting porceleinkast van mama Helena, rinkelrinkelrinkel natuurlijk, mama Helena meteen over de rooie, want daar ging dat dure Chinese porcelein spul. Als een duveltje uit een doosje kwam de opruimploeg met de Miele stofzuiger en stoffer en blik van Blokker erop af, want anders was het huis te klein….. enzovoorts enzovoorts enzovoorts.
  • Overigens, ik lul maar wat in dit stukje hier en heb het over het dure porcelein spul, maarre… surf ’s door naar deze pagina Amir Hovhanes Amirkhan…. Ik heb daar een foto geplaatst van dat dure porcelein (China made 1833 met gouden randjes en de initialen AHA erin.)…. Zou wat zijn als ik met zo’n bordje in mijn handjes ff aanklop bij Kunst en Kisch en meneer Leidelmeijer het even mag vasthouden en bekijken.  🙂 … Ikke gelijk met zakdoek klaar staan natuurlijk…kwijl kwijl kwijl. Het is allemaal wat die goeie ouwe tijden.

Uit Dr. Arsen Annasian (Erivan 1963):

Joseph overwoog om in 1830 persoonlijk naar Nederland te varen met één van zijn eigen schepen, om een bezoek aan de koning van Nederland te bewekstelligen en van daaruit door te reizen naar Rusland om met de toenmalig Tsaar te onderhandelen over zijn eventueel heerserschap over het pas – door de Russen – bevrijde Armenië. Hij had evenzeer plannen om de gehele provincie Karabakh samen te voegen met de provincie Paitakaran. (Midden Noord Kaukasus wat tegenwoordig in Azerbaijan is gelegen.) En tevens beloofde hij uit eigen persoonlijke financiële middelen het nieuwe Armenie te financieren.De hele ruilhandel ging niet door, aangezien de Tsaar Nicolaas van Rusland het destijds bestaande Armenie als Russisch souverein wenste te blijven behouden. Extra noot van de webmaster:Zijn gehele droom om een nieuw wereldrijk Armenie te stichten, spatte uiteen met zijn dood in 1835. Zijn mannelijke nazaten wensten zijn droom niet te delen en richtten zich op vermeerdering van hun eigen privé bezittingen en financiële toestanden. En zijn vrouwelijke nazaten hadden het te druk met de huishouding en kindertjes…..

Familieleden van de Amirkhan clan te Nieuw Julfa en een foto van Avetik M.A. Hovhanes Amirkhan, schrijver van de Genealogie Amirkhan 1921 en daaronder een foto van de kleinzoon van Amir Hovhanes Amirkhan, broer van Joseph Johannes (= Hovsep Hovhanes Amirkhan mijn over overopa.) (Foto’s Hooys Blog Armenia boek Nidik Mirzayans en blog Khatchatour Dadayan)

Foto onder, figuur links staand: Ik vermoed, dat velen, die mij kennen wel wat familie trekken zullen herkennen.

Voor hen die mij tijden voorgingen en op mij wachten, …. opdat mijn naam niet vergeten zal worden door hen die na mij komen en waar ik op zal wachten / For those who lived ages before me and wait for me….. so that my name shall not be forgotten by those who will live after me and for whom I shall wait.

Een notitie van de archivaris in de Awetaran 1635 / A note from the archivist in the Awetaran 1635 AD. (Een Armeense bijbel gedrukt te Nieuw Julfa.)

Enkele stukken land in bezit van Joseph Johannes Amirkhan (NIET ALLES) / Some pieces of land and houses owned by Joseph Johannes Amirkhan (NOT ALL OF HIS LAND):

BENDAN, agricultre of INDIGO.

ZOETENDAAL, KARANG-MODJO, KRAPIAK – Sawa, koffie, indigo, inclusief huizen, bijgebouwen, pakhuizen en indigo fabriek. / Ricefields, Coffee and Indigo, including houses and warehouses and a brandnew Indigo production plant.

 Land van SIMONGAN. In 1869 werd reeds een negende deel verkocht op eis van zoon Jacob, die het geld nodig had. –  1/9 Part of this land of SIMONGAN was sold already in 1869 (part 618) due to the fact that son Jacob needed the money thusly enabling him to pay his debts due to his money consuming lifestyle.

Kaart van Java met de hierboven genoemde landerijen / Map of Java indicating the pieces of land as mentioned above,

Hieronder enkele foto’s van Armeense familieleden, nazaten van de broer van mijn overopa, zijnde Amir Johannes Amirkhan. De foto’s heb ik gekregen van Khatchatour Dadayan en zijn afkomstig uit het in 2015 verschenen familieboek van de familie Amirkhanian te Julfa Iran. De foto’s zijn copyrighted familie Amirkhanian ( waar ik als Nederlandse Indische nazaat ten dele aan ben gerelateerd en dus ook mijn copyright hiervoor geldig is.)

Deze broer Amir woonde een aantal jaren in de nabijheid van (of misschien wel in huis zelve) van mijn overopa Joseph te Semarang. Overopa Joseph probeerde zijn broer over te halen om op Java te blijven en zijn gezin over te laten komen, doch oudoom Amir weigerde en keerde terug naar Julfa. Overopa bood zijn broer namelijk het beheer aan van de suikerfabrieken en dit aanbod werd geweigerd. Broer Amir opende te Julfa zijn eigen handelsimperium en werkte van daar uit samen met broer Joseph te Semarang. Hoogstwaarschijnlijk, door de weigering van broer Amir om te helpen, moet het idee geboren zijn en uitgevoerd, dat de neven Andreas te werk werden gesteld in dat suikergebeuren van overopa Joseph.

Foto onder: de heren neven/ooms van Armeniaanse kant. Avetik geheel rechts apart. Nader uitleg over deze foto is te lezen op de pagina Toko P.M. Johannes te Magelang.

Hieronder een uitsnede van de foto hierboven.

Foto onder: de familie in de tuin en de foto is op een andere dag gemaakt dan de foto’s boven. Zie de kleding van één der broers die in het zwart is gekleed. Dochterlief draagt net als haar moeder eveneens op deze foto een zwarte rok. De paardenverzorger staat helemaal rechts en is ook te zien op de foto’s hierboven bij het paardenspan.

De totaal opname van het huis.

Foto van familieleden uit Nieuw Julfa Iran. Zie ook helemaal bovenaan deze pagina de eerste foto. Die foto is genomen te Nieuw Julfa en onderstaande foto zal te Batavia genomen zijn, gelet op de witte tropen kleding “Jas Toetoep”. Wie nu wie is, is momenteel mij onbekend. Anno 6-8-2015 heb ik inmiddels berichten uit Nieuw Julfa Isfahan / Nor Jugha mogen ontvangen. Doch deze zijn mij nog niet helemaal duidelijk. Ik ben er mee bezig.

Bronnen/Sources:

  1. Avetic M.A. Amirkhan – kleinzoon van Amir Hovhannes Amirkhan (laatste is broeder van Joseph Johannes Amirkhan en destijds in de jaren 1820 ook woonachtig in Semarang). Auteur van een manuscript te Soerabaya in 1921. Ik dien de lezer mede te delen, dat ik enkele “onvolkomenheden” in dit document heb gevonden en dat dit document weliswaar te goeder trouw is samengesteld, doch dat ik het persoonlijk te weinig wetenschappelijk vind onderbouwd. Het is echter een vertaling en het kan best zo zijn, dat het origineel ( in het Armeens) wel degelijk alle bronnen vermeldt en dat de vertaling onjuist is geschied. Zo is bijvoorbeeld een deel van de stamboon afwijkend van samengestelde stambomen door andere auteurs (waaronder ik.). Waar ik ook mee worstel is het feit, dat ik met Nederlandse namen en begrippen moet werken en het (klassiek en modern) Armeens niet machtig ben. Het document is NIET voor openbare publicatie beschikbaar, althans niet door mij hier op deze site.
  2. Nikid Mirzayans – gerenommeerd auteur van circa 15 boeken uitgegeven in Armenia en Iran. Ik weet nog te weinig over hem, maar meer zal volgen. Woonachtig te New Julfa Iran. Meer lezen over Nikid? Klik dan op deze link. Wel even de vertaalmachine aanzetten, want het is geschreven in het Farsi. Echter, voor diegenen die niet met een vertaal machine overweg kunnen (ik zou niet weten waarom niet) of te lui zijn, is hier de vertaal versie link. 

  1. Khatchatur Dadayan – gerenommeerd auteur en historicus Armeense kwesties in Armenia en schrijver van artikelen en boeken over de Armiers in voormalig Ned. Indië. Ph.D. University of Yerevan. Heel bekend is “10 Capitalists” . Hierin wordt al verhaald over de Amirkhan stam/familie/tribe, khojakh/meliks. Heeft talloze boeken meer geschreven.  Medewerker van www.irates.am  Meer weten (in het Engels) over Khachatour Dadayan?Lees dit interview door Emma Karapetyan.
  1. Hovann Simonian – historicus en auteur, tevens administrator van DNA data bases in verband met genealogische zaken. Mijn raadgever. Geboren in Beirut uit Armeense ouders. Ph.D. Political Science University Southern California. Auteur van The Hemshin, een boek over de Islamitisering van een Christelijk volksstam in Turkije. Quote: The Hemshin, who live around Rize and Artvin in northeastern Turkey, are the descendants of Armenians who converted to Islam beginning in the 17th century, in a process that took several centuries to complete. This title offers an introduction to the Hemshin people and language, and i… Unquote….. Meer zien en weten over de Hamshin/Hemshin? Zie hier op Youtube deze link. …… Wil men meer weten over Hovann Simonian? Klik dan hier op deze link. Men kan het document in PDF downloaden. History and Identity among the Hemshin.

  1. Keram Kevonian – historicus en auteur van diverse boeken, tevens voorzitter van de Armenische gemeenschap in Frankrijk, medewerker Persee France. Ph.D. Zie www.persee.fr.
  2. Wijlen Armen Joseph, oudoom en wiens archief over Armeniërs in voormalig Indië grotendeels nu bij het Nederlands Nationaal Archief in beheer is en waarschijnlijk door weinigen nog ingekeken zal worden. Zeg eens eerlijk: Wie van de Nederlandse historici en aanverwante belangstellenden hebben zin om zich te verdiepen in het Armeens gebeuren in voormalig Indië? En dan bedoel ik: ECHT zich verdiepen en niet maar wat oppervlakkige kul neerschrijven. Hij spendeerde 30 jaar van zijn leven in de stoffige uithoeken van de Nederlandse archieven te Den Haag en had contacten met het Edchmiadzin klooster te Yerevan Armenië.
  3. Diverse boeken, niet met name genoemd, omdat het er vele zijn.
  4. Uiteraard de oude kranten van het www.kb.nl voor advertenties en overige aanvullende berichtgevingen.
  5. En natuurlijk ik zelf, ex straatjongen uit Surabaya Indonesia, gediplomeerd Lagere School en voor de rest slechts de schoolgebouwen van de buitenkant bekeken. Maar wel…… mijn hart laten spreken bij het samenstellen, want het betreft toch mijn familie, niet dan.

Het verhaal krijgt een vervolg. Klik hiervoor op deze pagina Amir Hovhanes Amirkhan deel 1.

Terug naar boven