Paulus Minas Johannes

Een vervolg van en deel van de pagina AMIR HOVHANES AMIRKHAN met betrekking tot één van zijn kleinzonen:

PAULUS MINAS JOHANNES. (In de boeken P.M. Johannes)

En ook hier gelden de regels zoals bij de vorige en volgende pagina’s wat betreft het ongevraagd dupliceren van foto’s en/of informatie.

Op deze pagina enkele feiten over Paul Minas Johannes (volgens de Nederlandse geschriften) maar ten rechte geheten: Boghos Minas Hovhanes Amirkhan.

Zie ook de pagina Amir Hovhanes Amirkhan waar ik foto’s heb geplaatst van Paulus Johannes.

Hij werd geboren te Nor Jugha / Nieuw Julfa nabij Isfahan Iran in het jaar 1862/1863 uit zijn ouders: vader Minas Hovhanes Amirkhan (is zoon van Amir Hovhanes Amirkhan die een broer was van mijn over opa Joseph Johannes) en moeder Moerasa Bablokian, dochter van Harootun Gerigor Bablokian, Generaal Infanterie van het leger van de Shah en later Gouverneur, uit naam van de Shah  van Iran, van de stad Khorramabad (Khorram Abad.) Vader Minas en moeder Moerasa huwden in 1854 te Julfa. Zeg dat mama Moerasa een jaar of 17 was toen ze huwde, dan zal het gouverneurschap van de Generaal omstreeks 1830 geweest zijn. (Hij werd trouwens vergiftigd tijdens zijn bewind als gouverneur.)

De stad Khorramamad ligt in de westelijke provincie LORESTAN van Iran en de bevolking aldaar noemt zich LORS. (Een saillante bizonderheid: Een nichtje van Paul Minas was onder andere Yegisabeth (dochter van neef Johnny Johannes) en was gehuwd met MARTIK(Mardig) FENERCHIAN en deze MARTIK (Afgeleid van MARTIROS) werd door LORS (= Luri’s = bevolking van Lorestan) in een hinderlaag gedood in 1919 tijdens de onroerige tijden te Isfahan en Teheran. Yegisabeth bleef als weduwe achter met 3 kinderen. In hetzelfde jaar werd het Luri volk door Shah Reza totaal ingelijfd bij Iran. Ik vermoed dat Martik dienst deed in het leger van de Shah.)

De naam Khorramabad betekent : “Waar de zon ondergaat” in het lokale Luri dialect. De stad telt heden ten dage circa 350.000 inwoners en heeft heel wat curiositeiten te bieden.

Hieronder een foto van het Fort Falak-Ol-Aflak (= Heaven of Heavens), alwaar destijds de Armeense Generaal Harootun Gerigor Bablokian de scepter zwaaide en elke morgen zijn manschappen vanuit zijn raam aan het inspecteren was. (Het fort is circa 5300 m2 groot). Tegenwoordig is het een museum, waar het voorheen een gevangenis was, nadat de Gouverneurs in de jaren circa 1850 een eigen huis nabij het fort bewoonden.

Een stukje uitzicht had de Generaal wel, als ie niets te doen had. Uiteraard was het in zijn tijden wel wat minder bebouwd en waren er meer tenten. Het is een Perzisch nomadenvolk en spreken een eigen taal LURI maar verstaan wel Farsi. De Iraanse regering is niet zo op hen gesteld, omdat dit volk zich graag afzondert.   Foto: www.city.1-themes.com/khorramabad-iran.php.

 

Maar genoeg over die tijden van de Generaal te Khorramabad en terug naar Paul Minas Johannes. Het bovenstaande was slechts  een aanvulling op een deel van zijn roots.

In navolging van zijn oom J.M. Johannes die te Batavia een Toko runde, deed Paulus hetzelfde en vestigde te Poerworedjo/Purworejo en later te Magelang de Toko P.M. Johannes. De prentbriefkaarten onder zijn circa 1900 gedateerd. Derhalve zal Paulus Johannes dan omstreeks die jaargangen dan al de toko te Magelang gevestigd hebben(2-4-1894). De almanakken zijn daar een beetje onduidelijk over. Waarschijnlijk ter vergroting van zijn omzet en bescherming van zijn persoonlijke aansprakelijkheid, werd in 1906 opgericht de Naamloze Vennootschap (n.v.) Toko Johannes te Magelang waar de heer Gerard Johan van Bijlevelt in participeerde. (Deze was tevens gemeente raadslid van Magelang.) Op de pagina Amir Hovhanes Amirkhan heb ik ook een foto van deze Gerard Johan Bijlevelt geplaatst.

Uiteraard moet de naam P.H. luiden P.M….. Errata van de drukker. Het was warm en het pils stond koud en het was sluitingstijd.

Paulus (Boghos) huwde een Indische dame, maar had uit een eerdere relatie met een lokale dame (niet Armeens)  een zoon Petros, die geboekt staat in de almanakken als P.P. Johannes. Na de dood van Boghos verkreeg zijn vrouw alle successie rechten op het onroerend goed en Petros kreeg een deel van het kapitaal.  Tenminste, als ik het familie boek mag geloven, want:

Paulus Minas Johannes huwde COLLINA SOPHIA WIEGERS (*10-9-1870 Solo) te Bagelen op 31 maart 1894. Zij was eerder gehuwd geweest met GIJSBERTUS VAN ESSEL op 10-10-1887 en ontbonden op 16 aug 1893. Uit dit huwelijk had Collina minimaal één dochter Sophia Gijsbertha Wilhelmina van Essel en zij trouwde op 24 dec 1907 te Magelang met Karel Johan Trio van Bijlevelt, ontbonden op 4 nov 1909. Ook toevallig: De partner van Paulus Minas Johannes heette Gerard Johan van Bijlevelt en dat was dus de vader van Karel Johan Trio !! (Zie onder aan deze pagina).

Sophia Gijsbertha Wilhlmina van Essel Johannes huwde ten tweede op 15 maart 1911 met Gustaaf Alexander Martinus van der Rest (*Pemalang 13 dec 1887) te Magelang.

Gijsbertus overleed te Kendal op 26 juli 1899.

Sophia Gijsbertha Wilhelmina van Essel noemde zich ook wel Sophia Gijsbertha Wilhelmina van Essel Johannes, hetgeen impliceert dat Paulus Minas haar als dochter heeft geadopteerd?

Na een huwelijk van 18 jaar (wanneer??) werd volgens het familieboek Paulus(Boghos) ziek en vertrok ter genezing naar Nederland. (Wanneer ??) Hij stierf te Den Haag, zie akte 583 hieronder en bij de gemeentelijke administratie te Den Haag was verder niets over hem bekend, als slechts datgene wat op de akte staat. Ik heb geen inschrijving kunnen vinden.

Een recapitulatie, waar ik ten dele NIET uitkom:

  1. Paulus wordt geboren circa 1862/1863.
  2. Paulus zetelt zich op Java in 1884, aangekomen uit Singapore per ss SUMBAWA op 4-2-1884.
  3. Paulus komt in de almanakken voor te Poerworedjo tot circa 1894.(Toko houder en Commissionair/Venduhuis te Bagelen). Daarna te Magelang tokohouder per 2-4-1894 en in 1906 eigenaar n.v. Toko P.M. Johannes.
  4. Paulus komt in alle almanakken voor tot en met RA 1902 (=jaar 1901). Zou hij dan in 1902 vertrokken zijn naar Nederland, na een huwelijk van 18 jaar? Dat rijmt dan niet met de oprichting in 1906 van de N.V. Dat rijmt dan ook niet met het feit, dat er op zijn overlijdensakte vermeld wordt dat er verder niets over hem bekend is. Blijkens scheepsberichten vertrok hij echter op 1-7-1909 naar Nederland.
  5. Paulus richtte samen met Jordan Carapiet Jordan te Magelang ene handelsbedrijf op geheten Johannes en Co. Deze vennootschap werd per 1 mei 1905 weer ontbonden. Zie de pagina Jordan Carapiet Jordan.
  6. Paulus richt echter in 1906 een N.V. op. Deze N.V. wordt weer ontbonden in juni 1907 en in aug 1907 wordt de toko verkocht .
  7. Paulus – volgens het familie boek – zou 18 jaar gehuwd zijn toen hij ziek werd en naar Nederland vertrekt voor genezing.
  8. Paulus scheen een voorechtelijke relatie te hebben gehad waar zoon Petros uit voort kwam. Ik kan geen geboortedatum vinden van zoon Petros. (Petrus Paulus Johannes en niet te verwarren met een andere Petrus Paulus Johannes (ook wel genoemd Petrus Paulus Johannis)  een aantal jaren eerder te Solo. RA 1875, RA 1883, RA 1884 en RA 1894. Voor het overige geen vermeldingen. Deze had wat van doen met Robertina Ferdinanda Dézentjé te Solo.)
  9. Paulus overleed in 1911 te Den Haag, nadat hij per ss VONDEL op 1-7-1909 vertrekkende uit Batavia had ingescheept. Het boek volgend, dat zegt dat hij 18 jaar gehuwd was alvorens ziek naar Nederland te vertrekken, zou betekenen, dat hij dan in 1889 gehuwd was. En dat is dus niet waar. Ik trek er dus maar een aantal jaren vanaf.
Paulus Minas Johannes samen met echtgenote Collina Sophia Wiegers (4de links zittend direct naast staand links Paulus Minas.). Midden staand de heer van Eijck die later toko Johannes overnam, met zijn echtgenote en dochter. Helemaal rechts staand Amir Minas Johannes, kleinzoon van de broer van mijn overopa Joseph Johannes.

 

In de jaren vóór de oprichting van de naamloze vennootschap, was Paulus (Boghos )tevens uitgever van briefkaarten met scenes van het toenmalig Magelang. Ik weet niet wat destijds zo’n prent/fotobriefkaart moest kosten in de toko (10 cent??), maar tegenwoordig brengen gave exemplaren net zo makkelijk 130 US$ per stuk op. De iets beschadigde exemplaren gaan al voor circa 10 US$ de deur uit.

Hieronder enkele beelden van de briefkaarten met scenes van oud Magalang, geplukt van diverse bronnen en bij de afbeeldingen heb ik de bron vermeld. (Op de tweede foto staat geen bron, maar de foto is afkomstig van het KITLV.)

 

 

Foto onder: Deze Hoofdwacht van Magelang was één der belangrijkste opleiding- trainings legerkampen in voormalig Indië.

 

 

Foto onder: Rechts de barbier/kapper G. Joling….. Zou men hem ook Geer genoemd hebben? Zou hij een klant hebben gehad die Goor heette? Overigens, de klanten moesten wel halsbrekende toeren uithalen om de tuin van de barbier te kunnen betreden. Ik vraag me af of hij een karos had, die in zijn tuin was gestald? Zal ie toch problemen hebben gehad met het in- en uitrijden. Destijds was te Pontjal de gevangenis gevestigd.

De vader van een aangetrouwde tante Pauline Constance van me (gehuwd met een broer van mijn pa), heette C.P.A. Boelen en laat deze oudoom nu Notaris geweest zijn te Magelang in diezelfde bewuste jaren, dat oudoom P.M. Johannes daar zijn toko runde.

En laat ik nu toch in het bezit zijn van een deel van de administratie van notaris C.P.A. Boelen te Magelang en in welker administratie toch de namen P.M. Johannes en G.J. van Bijlevelt in voorkomen….. Zouden deze twee bedoelde personen – notaris Boelen  en toko eigenaar/houder Paulus Johannes – het van elkaar geweten hebben, dat zij allebei later in de 21ste eeuw een oudoom werden van de schrijver van dit artikeltje? Ik zal t.z.t. eens precies uitzoeken waar de correspondentie over gaat.

De wereld was groot destijds door de enorme afstanden zonder vliegtuigen en toch ook weer klein, omdat men veelal op een klutje bij elkaar geplakt zat. Ik vraag me ook af of de bedoelde heren Johannes, Boelen en van Bijlevelt wel eens de kapsalon van de heer G. Joling bezochten? Of zouden zij samen wel eens de sociëteit “De Eendracht” bezocht hebben en een alcoholvrije Radler gedronken hebben? Of werden ze samen ladderzat, kan ook toch.

Moge de dames en heren in elk geval nu hun eeuwige rust en vrede gevonden hebben.

Zie vervolg: Toko P.M. Johannes te Magelang. Het ontrafelde geheim van toko van Eijck, Toko Manusje van Alles ook wel genoemd.

Terug naar boven