P.M. Johannes – Toko 3

Paulus Minas Johannes ten rechte Boghos Minas Hovhanes Amirkhan, deel 3 

Met de nadruk op de heer van Bijlevelt, de pakelijke partner van Paulus Minas Johannes in NV toko Johannes te Magelang, welke NV slechts een kort leven beschoren was. (Niet de toko zelve dus, maar de NV).

Ik verwijs tevens naar de vorige pagina’s deel 1 en deel 2.In de vorige twee delen had ik enkele onbestendige vragen in mijn hersenpan, zoals:

  • Zouden mijn oudoom de notaris CPA Boelen en mijn oudoom Paulus Minas Johannes elkaar gekend hebben en zouden zij het van elkaar geweten hebben, dat er een familie relatie tussen hen bestond?

Het antwoord is: Ja, de heren kenden elkaar goed. Dat bevestigt de notaris het, in een brief gericht aan de zakelijke partner van Paulus, namelijk de heer van Bijlevelt. Op het tweede gedeelte van de vraag zal ik hoogstwaarschijnlijk het antwoord schuldig moeten blijven.

  • Was er een correcte goede verstandhouding tussen de heren notaris, Johannes en van Bijlevelt?

Antwoord: Tussen de notaris en Johannes in elk geval wel. Tussen Johannes en van Bijlevelt moet ik het antwoord schuldig blijven. Tussen de notaris en van Bijlevelt boterde het niet erg lekker en uit de correspondentie tussen de notaris en van Bijlevelt is een ijskoude ondertoon van de notaris heel duidelijk te bemerken…. In zijn brieven ondertekent de notaris slechts met het woord “achtend” in plaats van “hoogachtend.”

 

Wat blijkt uit de notulen van de n.v. Toko Johannes? Dat de heer van Bijlevelt Directeur was van de n.v. en 20 aandelen bezat. De Commissaris van de NV was Paulus Minas Johannes met 44 aandelen. Het restant van de aandelen (36x) bleef open en nog niet volgestort. Het totaal bedroeg 100 aandelen van elk 500 guldens.

 

Wat bleek nog meer uit de statuten? Dat de Directeur verantwoordelijk was voor dagelijkse gang van zaken van de NV inclusief het houden van de administratie en het betalingsverkeer inkomend alsmede uitgaand.

Kortom, de akte van oprichting van de NV was gepasseerd en stuurde zijn rekening naar de NV Toko Johannes ter grootte van 275 guldens. Het gevolg was waarschijnlijk dat de Directeur een riedel begon te schelden over de hoogte van het bedrag. De notaris – normaal niet verlegen om zijn bekkie te roeren – blijft echter geduldig en legt in een brief van 3x a4-tjes handgeschreven formaat uit, hoe precies de kosten zijn ontstaan. In het kort komt het hierop neer, dat het uiteindelijk loon van de notaris 18,50 guldens bedroeg en dat de rest kosten waren, gemaakt door derden zoals zegelrecht, leges ministerie van Justitie en dergelijke zaken en het drukken van de 100 waardepapieren bij van Ingen Drukkerijen. (Normaliter rekende de notaris een tarief van 37 guldens voor het opmaken van een akte en in dit geval rekende hij slechts de helft omdat de notaris en Johannes elkaar goed kenden.). Hieronder een deel van de afrekening van de oprichting, die de notaris stuurt naar Paul Minas Johannes en hij tekent met “Groetend” de familiare intonatie tonend.

 

Schijnbaar beviel het antwoord van de notaris de heer Bijlevelt nog steeds niet en gaat rustig door met beknibbelen en kibbelen, waarop de notaris dan daarop in korte bewoordingen de heer van Bijlevelt adviseert om je weet het wel. te krijgen. (Het rijmt op “Krijg het rambam ” of zoiets.)

Een stukje correspondentie waarin de notaris – nog steeds op beleefde toon – de heer van Bijlevelt zijn mening verstrekt, zoiets in de toon van “Dan doe je het toch lekker zelf, als je het maar zelf betaalt en mij geen figuur meer laat slaan.” Ik heb de complete brief gelezen en het kwam hierop neer, dat de heer van Bijlevelt niet tevreden was over de kwaliteit van de gedrukte aandelen, althans in verhouding tot de gerekende prijs door drukkerij van Ingen.

 

Ik zal het lezerspubliek maar niet verder vervelen met de schrijverij en kissebisserij over en weer tussen van Bijlevelt en de notaris en richt me op de volgende vraag die bij me opkwam toen ik de NV Toko Johannes onder de loep nam.

  • Het pand waar toko P.M. Johannes in gesitueerd was. Van wie was dat pand?  Was het eigendom van de NV of was het gehuurd van iemand anders?

Het pand was gehuurd en wel van de heer Th. J.A. Loze en deze was weer eigenaar van de NV Bouw- en Hotel Maatschappij “Loze” en tevens eigenaar van het welbekende hotel Loze in die dagen te Magelang.

Eind jaren ’90 van de 19de eeuw zag het hotel er zo uit.(Zie onderstaande foto). Opmerkelijk is het feit, dat er toen nog militaire bewaking was. Waarschijnlijk had kazerne te Magelang wat soldaten over en die moesten ook maar ’s wat doen voor de soldatenkost.

 

Loze bouwde een nieuw hotel en dat zag er zo uit. De bovengevel toont (links en rechts van het raam) de naam Hotel Loze.

Hieronder een andere opname van hotel Loze uit de 90’er jaren.

Ik heb helaas geen foto’s kunnen vinden, welk gedeelte van het oude hotel destijds in gebruik was als de stalling van de rijtuigen en de paarden. Ik vermoed namelijk dat de toko P.M. Johannes later gevestigd was in dat gedeelte, nadat het verbouwd was. Op de tweede foto hierboven zou het kunnen gaan om het rechtergedeelte waar net een stukje nog van te zien is.

Hieronder nog een stukje brief van de notaris waaruit blijkt, dat de NV Toko Johannes het pand huurde van Loze. De notaris had er waarschijnlijk zijn buik van vol van dat gedoe met van Bijlevelt en had nog een rekening open staan van 15 gulden wegens opmaken van een huurcontract doch het verder niet had afgemaakt. (Een onafgewerkt huurcontract., schrijft de notaris. Moeten jullie het betalen of de NV Bouw- en Hotel Maatsch. Loze.). Gelukkig dat de notaris een geduldig man was geweest. Persoonlijk had ik een paar zware jongens uit de kampung gevist, hen wat Rupiahs toegestopt en beleefd gevraagd of zij iemands porum netjes wilden verbouwen….

En de heer Loze zelf? Wat was er verder met hem en het hotel gebeurd?

Op 25 sept 1931 stierf de heer Loze en bij de begrafenis was onder andere aanwezig Pa van der Steur, de bekende kinderweldoener te Magelang. Ik heb verder de genealogie en de historie van de heer Loze niet onder de loep genomen. Hiernavolgend slechts enkele summiere gegevens.

In 1899 waren er 3 (broers/neven??) : J.J.J. , Th.I.D. en Th.J.A. te Banjoemas.   De middelste Th.I.D. was wagenfabrikant. De familie was afkomstig uit Harlingen. Th.J.A. was wagenverhuurder en hotel eigenaar en wat J.J.J. deed is mij onbekend. J.J.J. verdwijnt in RA 1900 uit de boeken. Volgens het KB verlooft zich in dec 1896 de heer Th. Loze Jr. zich met Aline Lafontaine. Volgens KB huwden Th.J.A. Loze en Aline Lafontaine op zaterdag 6 nov 1897 en hielden geen receptie. (Kan me voorstellen; hordes uitvreters komen er altijd wel even aan om van de dis mee te “vreten”. ) Het echtpaar krijgt in 1900 een miskraam.

  • De hoteleigenaar heette voluit Theophile Jacques Augusta Loze. Hij overleed 25 sept 1931 te Magelang.
  • J.J.J. heette voluit Jacques Jean Joseph Loze, geboren te Magelang en gestorven te Malang op 15-4-1933.
  • Th.I.D. heette voluit Theophile Daniel Isidore Loze en overleed te Magelang op 12-12-1914.

Als extraatje voor de eventuele genealogen hebben we nog: Sioe, dochter van Wongsokario en Saminah. Zij werd geboren te Kediri en stierf op 70 jarige leeftijd te Malang op 30-6-1938 oud 70 jaar en was echtgenote van Cornelis Theophile Isidore Loze.(Gestorven 1905)

Ook het geslacht Lafontaine was ruimschoots vertegenwoordigd in voormalig Indië.

Terug naar boven