Banjarmassin - Schwaner

Het hele oude Banjarmasin en Martapura, gezien door de ogen van Schwaner (Natuurkenner en geoloog). Een vervolgpagina over deze buitengewesten, verweg van het zogenaamde bewoonde en decadente Batavia-wereldje.

Carl Anton Ludwig Maria Schwaner – geologist en natuuronderzoeker met gegevens uit de Wikipedia hieronder.

Hij werd te Mannheim op 16-2-1817 geboren en overleed te Batavia op 30-3-1851 aan een zware koortsaanval. Hij studeerde geologie en mineralogie te Heidelberg en verbond zich met het museum van natuurhistorie te Leiden. Op voorspraak van Coenraad Jacob Temminck werd hij lid van de Natuur- en geologischkundige Commissie voor Nederlandsch Indië. In augustus 1842 arriveerde hij te Batavia en vertrok van daaruit naar Borneo om daar aan zijn onderzoekswerk te beginnen. Van nov 1847 tot febr 1848 maakte hij een onderzoekstocht van Banjarmasin via de binnenlanden naar Pontianak en werd daarmee de eerste Europeaan die dit volbracht. In 1848 keerde hij terug naar Batavia om zijn bevindingen te evalueren. Hij stierf aldaar in maart 1851 vlak voordat hij zich zou inschepen voor een nieuwe reis naar Borneo. Hij was oprichter van de Natuurkundige Vereeniging in Nederlandsch Indië waar hij voorzitter van was tot eind 1850 en een deel van zijn collectie kwam in handen van het Rijksmuseum te Leiden. Er werd destijds een bergketen naar hem vernoemd Schwaner Mountains te Borneo.

Central Kalimantan

The Schwaner Mountains and the Muller (Müller) Mountains run parallel to the northwestern boundary of the province, and an offshoot of the Muller range skirts the northern boundary. Mount Jaya, the highest peak in the Schwaner range, reaches 7,474 feet (2,278 metres)……

Een foto van deze top Bukit Jaya (ook wel genoemd Bukit Baka of Bukit Raya)

West Kalimantan

…….including the western coastal region, consists of swampy lowlands crisscrossed by the Landak, Kapuas, Pawan, and Kendawangan rivers and their tributaries. The Muller (Müller) Mountains and the Schwaner Mountains run sequentially from northeast to southwest and form about two-thirds of the southeastern boundary of the province.

Majoor Georg Müller probeerde deze eendere tocht reeds in 1825 te volbrengen doch overleed tijdens deze tocht bij de Bungan rivier, een zijrivier van de Kapuas rivier in West Kalimantan.

De onderstaande prenten zijn afkomstig uit één van de boeken BESCHRIJVING VAN HET STROOMGEBIED VAN DE BARITO geschreven 1845-1847. Het boek werd in 1853 uitgegeven. Gegadigden kunnen dit boek aanschaffen maar wel tegen een behoorlijke som euro’s!!!! De conditie is uitmuntend, geen beschadigingen of dergelijke en aantastingen door de tand des tijds.

Een aangezicht op de Chinese wijk te Banjermasin aan de Barito

De Kraton van de sultan van Banjarmasin aan de Barito

Een Dayakse ijzersmelterij aan de Barito

Hertenjacht te Martapura. (Rechts onder de observatie hut is men bezig met het bakar van de sate kidang en de pembantu’s lopen zich het apelazerus met de dienbladen met koffie, thee en lemper voor de “hoge heren/ c.q. toean besar”

Het eerste deel van het betreffende boek

Op zoek naar de mooie natuur daar in dat toen nog heel wilde Borneo met zijn toekans en orchidee-soorten en de koppensnellers? Nee natuurlijk niet. Dacht men nu echt dat de Ned. Indische regering een vent onderhoudt omdat ie zo van de natuur houdt? Goud en diamanten, daar was men op uit. Nu nog is Martapura de stad van diamanten en overige edelstenen.

Mijn opa Julius was daar in Martapura ooit Ass.Resident en ik vraag me nog steeds af, hoeveel van die steentjes hij wel niet had verzameld destijds en misschien ook wel goudklompjes toen hij Resident van Banjarmasin was.

Google er maar op los en gebruik zoekwoord Martapura in afbeeldingen en ga zitten en aanschouw kilo’s diamanten en halfedelstenen. Pak een pacul en schep in je achtertuin en je hebt een handvol edelsteenzooi bij wijze van spreken.

Op de pasar verkoopt men hutje aan mudje dit soort sieraden: