Bommen op Dresden Duitsland febr 1945.
Voor mijn famileleden, die slachtoffer werden van de 2de Wereld oorlog zowel in Indië alsmede in Europa.
GA OOK NAAR DE PAGINA OOM JULIUS MARINUS THEODOOR BOERS IN WALES.
Het verhaal van een oom van me, CORNELIS LAURENS FREDERIK BOERS, geboren te Batavia, naar Nederland gegaan en na 5 jaren opnieuw verkast naar Duitsland om daar een leven te beginnen, waarvan hij dacht, dat het wel goed zou zitten…. nooit gedacht dat hij er slechts elllende zou ondervinden. Hij was te trots om het toe te geven en onderging zijn zelf gekozen weg.
Maar ook het verhaal van 2 volle neven; beiden 23 jaar oud en beiden sneuvelden en beiden wisten van elkaars bestaan niet af.(Zijn zoon en de zoon van mijn vader uit zijn eerste huwelijk, mijn halfbroer)
Europa was in oorlog en het werd inmiddels februari 1945. Teneinde het einde van de oorlog te bespoedigen, bombardeerden de gezamenlijke luchtmachten van de USA en Engeland onder andere de stad Dresden.
Historici spreken van een holocaust, een bloedbad, een slachting….., want er werd circa 15 km woonoppervlak van het stadscentrum van Dresden vernietigd in slechts een korte tijd…inclusief 24800 huizen, scholen en hospitaals en…. circa 25000 mensen die sliepen….en nooit meer wakker werden.
En wat heeft Dresden in hemelsnaam te maken met deze site van me, die grotendeels voormalig Nederlands Indië/Indonesia betreft?
Ik was al jaren op zoek naar de levensloop van een oudere broer van mijn vader, namelijk Cornelis Laurens Frederik Boers en in aug 2016 kan ik uiteindelijk het verhaal van en over hem hier publiceren.
Om dit mogelijk te maken ben ik geholpen door diverse personen, welke ik hieronder vermeld, onafhankelijk van de hoeveelheid en kwaliteit die zij mij aanreikten. Elk deeltje van wat zij mij aanreikten, hielp mij op weg !!!
Ik ben deze deskundigen heel dankbaar…Auf Deutsch: Sehr geehrte Herren, ich bedanke mich !!!
Het betreft de heren:
- Dokter Werner Kraus uit Passau, Direkteur Ost Asiatische Kunst te Passau en Biograaf van Raden Saleh de Indonesische kunstschilder. Ik heb reeds eerder een pagina aan hem gewijd. Het was ook dokter Werner Kraus die mij hielp verbinding te maken met de Hogeschoolvan Mittweida en deze Hogeschool aansluitend mij het doopceel van oom Cornelis toestuurde.
- Uwe Rose, Admin van de Dresdner Verein für Genealogie, die méér voor mij deed, dan slechts mijn emails beantwoorden. Hij hielp mij onbaatzuchtig (Het was totaal zijn afdeling niet en desondanks begon hij meteen met het zoeken in de Duitse registers en stuurde mij diverse aktes door.) Het was daarna dokter Werner Kraus wederom, die mij hielp met het vertalen van het oud Duitse handschrift en mij “pushte” om mijn speurtocht door te zetten.
- Olaf Hillert, Bestandsreferent/woordvoerder van het stadsarchief/stadhuis Leipzig. Ook hij verstrekte mij veel meer dan enkel mijn vragen per email te beantwoorden en zeker niet Last but least. De link naar de website van Leipzig. Hij stuurde me ook links naar de online adresboeken van Duitsland.
- De Hogeschool te Mittweida, afd Haushalt Dezentrat, welke mij gegevens over mijn oom toestuurde met hulp en tussenkomst van Dokter Werner Kraus. Mijn oom’s hele universiteits-doopceel met betrekking tot zijn studie tijd werd mij geopenbaard, inclusief brieven van mijn opa.
- Daarbij ben ik geholpen door de aanwezigheid op het internet van onder andere Ancestry.de en andere internet bronnen, zoals de historische bronnen over het bombardement van Dresden en de Standesamten van diverse steden van Duitsland in Sachsen/Saxony.
Hieronder een foto van Cornelis Laurens Frederik Boers. Dresden – Kerstmis 1911. Naar later bleek, was mijn oom hier al 2 jaren gehuwd en 2 jaren later weer gescheiden… Dat werd zijn tweede deceptie in zijn leven en keuze
Foto onder: Een afbeelding van de Hogeschool uit een Nederlandse folder, verkregen van de Hochschule Mittweida. Recht vielen Dank.
Tijdens zijn studie te Mittweida woonde hij op het adres Lutherstrasse 11, 2hoog en welker straat er anno 2016 uitziet als op de foto hieronder (Google View).
De lesgelden aan de Hogeschool waren eertijds in 1904: 130 Mark voor een halfjaar en kost/inwoning was vanaf 360 Mark per ???? (Gegevens uit de folder van de Hogeschool).
Foto onder: Het vertrek uit huis van zijn ouders naar Mittweida volgens gegevens van archieven Den Haag,
Kort voorwoordje met betrekking tot de geschiedenis.
Mijn opa Julius Boers – Resident van Banjarmasin en gehuwd met oma Cornelia Helena Geertruida Kroesen, vertrokken na opa’s pensioen in februari 1899 naar Nederland. Éen van hun kinderen was onder andere mijn oom Cornelis (naar wie mijn broer Cornelis werd vernoemd)
Foto onder: Mijn grootouders Julius Boers en Cornelia Helena Geertruida Kroesen tevens de ouders van mijn oom Cornelis Laurens Frederik Boers.
Julius Boers *Nijmegen 1847 +1923 Den Haag….. Cornelia Helena Geertruida Kroesen *Semarang 1854 en +Den Haag 1904.
Op 3 febr 1899 werd opa gepensioneerd als Resident van Banjarmasin en liet de boel voor wat het was in Banjarmasin. Na 31 dienstjaren had hij er schoon genoeg van en was blij dat hij van al dat gezeur en gezemel af was…. Na een tussenstop te Batavia bij zijn schoonvader Tiemen Cornelis Johannes Kroesen (zijn schoonmoeder Anna Johannes was inmiddels al 4 jaren eerder overleden), voormalig Hoofdintendant Majoor van het KNIL, kwam opa’s familie op 5 mei 1899 aan in Nederland en vestigde zich te Den Haag, alwaar hun 15-jarige zoon Cornelis zijn HBS afmaakte en tevens een vervolgscholing kreeg op het gebied van Machine Bouw, Electrotechniek en Stoom. Daarna werkte hij een jaar als stagiaire bij een stoommachine fabriek in Den Haag om alsdan op 18 maart 1904 te beginnen als student in opleiding voor ingenieur Machine Bouw en Electrotechniek. (In Batavia was hij in de kost bij zijn grootouders T.C.J. Kroesen / A. Johannes, aangezien hij aldaar het KW3 gymnasium bezocht samen met zijn oudere halfbroer Jan Cornelis Boers uit opa’s eerste huwelijk en wiens echtgenote op zeer jonge leeftijd stierf op het kraambed bij de geboorte van hun derde kind.
Foto onder: Op het “matje” geroepen bij overgrootvader Tiemen Cornelis Johannes Kroesen te Batavia sept 1898. Zijn ouders zouden al zeer spoedig zich ook in dat huis vestigen voor een paar maanden.
Oom Cornelis meldde zich aan te Mittweide in maart 1904 en het jaar 1904 werd een soort rampjaar voor oom Cornelis, want toen hij uit Den Haag in het voorjaar 1904 vertrok, was oma Cornelia al lijdende aan een ongeneeslijke ziekte, die haar uiteindelijk op 3 okt 1904 het leven koste. Zij ligt begraven in Den Haag Oud Eijk en Duin, naast opa en een andere oom Henri.
Hoogstwaarschijnlijk heeft dit voorval een diepe indruk achtergelaten op mijn oom Cornelius, meer dan hem lief was. Ik heb een grafiek gemaakt van zijn aanwezige en afwezige lesuren en bemerk, dat na dit overlijden van oma Cornelia, een enorme piek in afwezigheid toonbaar is.
Hoe het ook geweest moge zijn, oom Cornelis kreeg daarna enorme problemen met zijn studie en was heel vaak afwezig. Het werd opa Julius waarschijnlijk ook te gortig en opa vereerde de school en zijn zoon tussentijds met een bezoek om de stand van zaken door te nemen.
In het derde semester hoorde opa weinig van en over zijn zoon.(April 1906-juli 1906 van Mittweida geen berichten van zoon Cornelis naar vader Julius)
Het is inmiddels 10 juli 1906 als opa besluit een brief te schrijven naar de Direktie van de Mittweida Hogeschool om navraag te doen naar de vorderingen van zijn zoon.
De Direktie stuurde opa een antwoord terug op 12 juli 1906 met onder andere de mededeling dat oom Cornelis zich reeds op 17 april 1906 van de school had uitgeschreven en vertrokken was naar LEIPZIG naar de Mahlmannstrasse 7
Dat moet een enorme klap in het gezicht geweest zijn voor opa, aangezien in de familie dossiers daarna helemaal geen berichtgevingen terug te vinden zijn over mijn oom Cornelis, behalve dan nog een portret tesamen van hem en mijn jongste tante Julia Cornelia, gemaakt tijdens Kerstmis 1911 te DRESDEN.
Oom Cornelis’ keuze voor Mittweida werd zijn eerste deceptie.
Aan de hand van mijn gegevens heb ik het volgende verloop van het leven van mijn oom Cornelis kunnen en mogen construeren.
- Cornelis Laurens Frederik Boers, werd geboren op 5 pril 1884 uit ouders Julius Boers en Cornelia Helena Geertruida Kroesen.
- Arriveerde met zijn familie te Den Haag mei 1899.
- Vervolgde zijn middelbare school en technische opleiding te Den Haag.
- Liep een jaar stage bij een (stoom)machine fabriek Den Haag. Welke??? Het zou wel eens de niet meer bestaande fabriek aan de Pleterijkade geweest kunnen zijn met eigenaar van Enthoven. Deze had in de jaren 1870 circa 800 man in dienst.
- Begon aan een studie Machine Bouw en Electrotechniek te Mittweida aan de internationale Hogeschool op 18 maart 1904.
- Schreef zich uit van de Hogeschool op 7 april 1906 en vertrok naar Leipzig volgens berichten van Mittweida.
- In de familie archieven verdwijnt hij uit beeld en slechts een foto (zie boven) uit Kerstmis 1911 te Dresden herinnert aan hem en een brief uit 1958 van mijn tante aan een nicht mevr. van der Willigen.
Onderstaande gegevens zijn afkomstig van bronnen zoals hierboven genoemd: Standesamt Dresden via de heer Uwe Rose van de Deutsche Verein für genealogie DVG
- Huwde op 5 april (zijn verjaardag) 1909 met EMILIE MARTHA FINK (*9-8-1880) te Dresden. Zij scheidden van elkaar op 1 dec 1917 te Dresden. Ouders van Emilie waren Ludwig Ernst Fink en Claudine Liddy Bahlig.
- Huwde ten tweede met ELISABETH META GEISSLER (*12-2-1899) te Dresden op 17-5-1918. Zij scheidden van elkaar op 6 juni 1923. (Op 6 juni 1921 werd zijn oudste zoon geboren).
- Uit dit tweede huwelijk werden geboren de volgende kinderen:
- a) Siegfried Wolfgang Boers * 6 juni 1921 te Dresden. Siegfried was Korporaal Machinekamer (Maschinengefreiter Reserven) in de Deutsche Kriegsmarine en verloor het leven aan de Westkust van Frankrijk (Normandië) op 6 augustus 1944. Welke boot?
- b) Werner Lothar Boers *2 juli 1922 en +8 juli 1922. De geboorte aangifte wordt gedaan door de moeder van zijn echtgenote, mevr. Meta Hulda Grüner-Geissler. Dat zou kunnen impliceren dat oom Cornelis dan al het gezin heeft verlaten.
Uit de adresboeken van Dresden kwamen de volgende gegevens tevoorschijn: (De link naar de adresboeken verkregen van Stadsarchief Leipzig de heer Olaf Hillert. De heer Werner Kraus was zo vriendelijk om het voor mij uit te spitten.)
- Gedurende zijn eerste huwelijk met Emilie Martha Fink, woonde dit echtpaar op de Rabenerstrasse 12 te Dresden.
- Gedurende zijn tweede huwelijk woonde het echtpaar op de Güterbahnhofstrasse 1 te Dresden. Hij vertrekt vanuit dit huis en laat zijn gezin achter.
- In 1923 staat hij te boek als woonachtig op de Poppitz 9 te Dresden.
- In 1924 – 1931 geen opgave bekend.
- In 1932 staat hij te boek als woonachtig op de Seminarstrasse 6 te Dresden.
- In 1933 t/m 1940 staat hij te boek als woonachtig op de Freidrichstrasse 7 te Dresden.
Hieronder enkele afbeeldingen van de adressen via Google View anno heden.
De Rabenerstrasse 12 te Dresden. Er was geen foto van de huizen beschikbaar. Hier woonde hij met zijn eerste echtgenote mevr. E.M. Fink. Hoogstwaarschijnlijk zal deze straat ook getroffen zijn tijdens het bombardement 1945.
De Güterbahnhofstrasse nummer 1, waar hij met zijn tweede echtenote mevr. E.M. Geissler woonde en in dit huis zijn hun twee kinderen Siegfried Wolfgang en Werner Lothar geboren en de laatste was er ook gestorven in het kraambed. 6 dagen na zijn geboorte.
Volgens de adresboeken (Online link verkregen van de heer Olaf Hilert van Leipzig.de) woonde hij in 1933-1940 op de Friedrichstrasse 7 te Dresden. Via Google View heb ik getracht een afbeelding te verkrijgen van dit huis, doch….helaas…. ???
In de familie archieven heb ik een brief van mijn jongste tante Julia Cornelia Boers gericht aan een nicht van der Willigen, waarin tante Julia verhaalt over het feit, dat oom Frits (roepnaam van Cornelis) vóór 1958 reeds was overleden.
In de doodsakte van Siegfried Wolfgang Boers gedateerd 21 jan 1951 van het Standesamt Dresden, staat de volgende opmerking: “Leben un Aufeinhalt Cornelis Laurens Frederik Boers & Elisabeth Meta Giessler unbekannt.”
Er zit derhalve een tijdshiaat vanaf 1940 (=laatst bekende notering woonadres Friedrichstrasse 7 Dresden) en de notering van het Standesamt Dresden d.d. januari 1951 en met vaste zekerheid kan ik beweren, dat oom Cornelis in elk geval uiterlijk 1958 overleden zou zijn.
Ik vermoed en ga derhalve uit van het volgende:
- Er was in 1940 een wereldoorlog gaande, helaas.
- De Duitse regering zal haar financiën het eerst besteden aan de defensie en er zal (m.i.) geen budget zijn om de adresboeken elk jaar aan te passen en te updaten.
- Oom Cornelis was oud in 1940 circa 56 jaren en zal echt niet meer gerepatrieerd zijn of zoiets naar een ander land; zeker niet als hij op zijn 20-ste jaar al naar Duitsland is getrokken en daar 2x gehuwd was en een zoon had. Hij scheen in elk geval wel kontakt gehouden te hebben met zijn zoon, want deze kiest ook voor een technische opleiding gelijk zijn vader ooit deed.
- Ik ga er ook van uit dat oom Cornelis gewoon in de Friedrichstrasse is blijven wonen en zeer zeker als het oorlogstijd is, is er geen geld om zomaar weer eens een ander adres te bewonen.
- Ik ga er ook van uit dat de huidige Friedrichstrasse herbouwd is, als ik op Google View het een en ander bezie en diverse internet sites lees die wat schrijven over het bombardement van Dresden.
- Ik ga er ook van uit dat ook de toenmalige Friedrichstrasse in febr 1945 door de geallieerden plat gegooid was. Één en ander heb ik in historische documenten opgezocht ter staving van mijn vermoedens.
- Ik ga er ook vanuit, dat het Standesamt Dresden geen administratie heeft kunnen bijhouden van de oorlogsgetroffenen. (Historici zeggen, dat het ten strengste verboden was door het toenmalige regiem om het bij te laten houden, volgens leesvoer van internetsites hierover) en daarom waarschijnlijk de opmerking “Leben und Aufeinhalt unbekannt.”
Ik ga er dan helaas maar van uit dat oom Cornelis het slachtoffer is geworden van het bombardement van Dresden in febr 1945. En wellicht ook zijn tweede ex-echtgenote mevr. Elisabeth Meta Giessler…. behalve al die duizenden andere burgers….. Ik kan het niet bewijzen, slechts aannemelijk maken.
Waar en wanneer oom Cornelis dan ook gestorven moge zijn: Moge hij en zijn (ex) familieleden hun eeuwige vrede hebben en in vrede rusten.
Moge alle andere slachtoffers van deze menselijke waanzin hun eeuwige rust en vrede hebben.
Ik stam af van een familie waarvan veel leden het slachtoffer werden van de wereldoorlog zowel in Azie/Indonesie alsmede Europa…..Mijn ouders, een paar ooms, een broer, een paar zusters….
Opdat dit nooit meer moge gebeuren. Maar helaas is het slechts een wens mijnerzijds, die niet door onze Allerhoogste Schepper is gehoord, want heden ten dage gebeurt deze waanzinnige kronkel der mensheid nog steeds…. Syria, Irak, Afrika, Yemen…….
Weisheit war abwesend…..und Güte beobachtete.
Foto boven:
De fotograaf Karl Rauscher was beroepsfotograaf in dienst van de Luftwaffe. Hij maakte foto’s van het bombardement van Dresden en deze verschrikkingen zijn te zien op de site van Beeldbank WO2. Men schrijft: Een brandende hel. Doodsangst….
Net als dat mijn andere familieleden doodsangsten gehad zullen hebben toen zij in de Japanse kampen gevangen zaten….
Net als dat mijn broer in doodsangst zijn taak moest vervullen aan boord van de kruiser De Ruyter en op 27 febr 1942 verzoop…geraakt door een Japanse torpedo……
14 febr 1945 – 14 febr 2020 = 75 jaren. !!
Allied holocaust van burgers: onschuldige oude en zieke mannen, vrouwen en kinderen.
Toevalligheden in het leven? Bestaan die? Of is het allemaal voorbestemd door Hogerhand, onze Schepper?
- Mijn vader had een zoon geheten Cornelis, die op 23- jarige leeftijd het leven verloor in de Slag in de Javazee op 27 febr 1942. Hij was Stoker Iste klasse bij de Nederlandse Marine en vocht tegen de Japanse vijand.
- Mijn vader had een broer Cornelis en deze had ook een zoon die op 23-jarige leeftijd het leven verloor bij de Westkust van Frankrijk op 6 augustus 1945. Hij was Maschinengefreiter bij de Deutsche Kriegsmarine en vocht tegen de geallieerden.
- Beide gesneuvelden waren elkaars volle neven, doch kenden elkaar niet en wisten niet van elkaars bestaan af. Beide neven stonden gedwongen tegenover elkaar in de oorlog, want zij hadden zelf geen keuze. Die keuze was voor hen gedaan en zij dienden te volgen.
- Hun beider vaders stierven aan de gevolgen van de oorlog. Mijn vader stierf in een Japans kamp. Mijn oom stierf tijdens het bombardement van Dresden door de Geallieerden.
- Ik heb mijn vader, mijn oom, mijn broer alsmede mijn neef nooit gekend.
- Maar desondanks zijn zij in mijn hart, toevalligheden of niet.
De droge administratieve opsomming van een stuk levensloop van mijn broer Cor.
De droge administratieve opsomming van een stuk levensloop van mijn neef.
Vergangene Zeiten?
Nein! Es wird immer so sein und nie vergessen werden?
Mijn dank aan een ieder die mij bijstond in mijn speurtochten. Mijn familie verhaal is bijna rond. Er rest mij slechts nog één speurtocht naar een andere oom, die als eerste het huis uit ging bij zijn ouders en wel op 18 dec 1900 richting “onbekend”. Zie deel van scan PK Den Haag hieronder. Wat zou er staan? ….”Oranje Kap (Kaap) H(A)o c n g ??? H(A) ou(e) ng ??? H(A) …..g ????” …. Dat zou bestraft moeten worden geweest zijn, vroeger toen die ambtenaren hun hanepoten handschrift loslieten op de kaarten…Vreselijk gewoon…. Ik heb me geografisch suf gezocht…. Zuid Afrika? Niente…. Een bezoeker destijds van deze website meende dat er wellicht had gestaan het schip Oranje met Kapitein’s naam ??? Maar de Oranje kwam veel later op de proppen en de oude Oranje was er al niet meer. Maar destijds werden op PK kaarten bij emigratie enkel geografische namen geplaatst….
Aanvulling d.d. 12 aug 2016 op het bovenstaand gebeuren met betrekking tot mijn oom Julius Marinus Theodoor Boers. Dat “Oranje Kap en nog wat” gedoe, blijkt dus gewoon ANTWERPEN te zijn. Het woord Antwerpen kan ik met de beste wil ter wereld niet uit dat bovenstaand gekrabbel halen.
Ik vond in Familysearch de volgende gegevens:
Op naar de volgende ronde, dan is de zoektocht helemaal rond.
EN DEZE RONDE IS BIJNA VOLBRACHT. Nog een klein stukje België op zien te sporen.
LEES HET VERHAAL OP DE VOLGENDE PAGINA VAN OOM JULIUS MARINUS THEODOOR BOERS van Indonesia naar Nederland en via België uiteindelijk in Wales zijn draai gevonden en zijn eeuwige rust.